Muzë malli….
Sonte të ëmërtova muza e mallit.
Zbritur penës e fletës bardhë
Nën emertimin e mërgimtarit.
Në tokë Shqipêtare nuse ardhē.
Largimi nga ti rënkon shpirti në heshtërim
Sa rëndë peshon malli mbi kurriz
tê zemrës.
Me vajin e bilbilit nisa vargun në përmallim.
Shqiperia ime ty të kam brenda vetes.
Si nuk shterroi vargëzimi pêr ty asnjëherë.
Mbi dete dashurie e marr inspirinin
Veç kur të kujtoj ty ,jeta m’bahet
Pranverë.
Si Shqiponja drejt teje marr fluturimin.
Në ajri me zogjtē fluturoj drejt teje Arbëri
Sa kam frymë ,hapëroj mbi viset e tua prrallore.
Po ku të kam moj tokmjalta ime Shqipëri .
Këngëroj pêr ty me krenari mal ësorje.
Bukurie Buçpapaj
4.11.2021.
“””””””””””””””””
Aty…
Aty ku dhëmbja i troket shpirtit
Aty ku zemra vuan në brendi
Aty ku loti
pushtues i syrit
Aty ku vritet shpirtnisht një njeri.
Aty . ..Aty…Aty…Aty…Aty..Aty..
Hesht një puthje afro si qetësues
Aty…Aty….Aty …Aty….Aty…Aty…
Merr dashurin e engjellit shërues
Aty ….
Ngrohe një zemër të vrarë , tē lënduar.
Aty …
Ashtu si një dielli ndriço gjithësinē
Aty…
Me buzëqeshje ndriço si fanar I pashuar
Ngrohe atë dhimbje fale dashurinē.
Bukurie Bucpapaj
4.11.2021.
“”””””””””””””
Shpirtit tezes urim për ditlindje…
Një libër zemre plot urime
Mbuluar shpirtin tim dashni.
Ky muaj i bekuar plot gëzime
M’ka mbush prehrin me mrekulli.
Pasi kjo datë 3 Nëntor i bekuar
Vjeshtë e begatë për ne ardhur
Zoti një nip tjetër më ka dhuruar
Agu Nëntorian mrekulli zbardhur.
Njëzet vite nga ardhja jote sugari i shtëpisë.
Kur në dorë tezja të ka marrur o ëngjëll.
Dielli rrezet ma fortë i ka shëndrisë.
Nuk më besohej a ishte e vërtetë a ëndërr .
Me nipa e mbesa krahët plot
Teze më me fatë jam në këtë botë
Në çdo stinë kam vetëm gëzime.
Pasi vargëzoj plot vargje urime.
Për nipa e mbesa që jetës ti japin kuptime.
Të jesh teze është universi i dashurisë sublime.
Se mbas nënës tezes era nënë i vjen
Kur nuk është gjallë tek ajo gëzim gjen.
Ndaj nga zemra Ergys nipi im yll i bukur.
Të uroj një qind pranvera i fortë i lumtur.
