Me dhemb zemra shume.
Kur kujtoj emrin tend.!
Qenka aq e veshtire te harroj.
Nata me duket pa yje e hene..!
Bashke i kishim harruar vitet.
Nuk pranonim stine tjeter.
Pervec pranveres..!
Kam lindur te te dua.
U mundova te ecja ne gjurmet e tua..!
Fjalet qe me thoje.
Kane ngrire ne zemer..si perrenjt ne male ne acar..!
Peng po te le jeten time..
Keto lote qe nuk mundem ti ndal..!
Kujtoj femijerine time.
Genin tim nga fis i mire..!
Sa shume luftova per dashurine..
Por tani jam mbytyr ne ne nje lum te humbur..!
Eh- ndoshta kjo pranvere nuk qenka per mua..!
Me mire po largohem nga kjo bote..
Engjejt e mi mami e babi po me presin..!
Qe te me kurojne plaget..
Keshtu qenka kjo jete..
Te gjithe jemi vdekatare..!
Per ty
ime – dashuria ime..
Kam thurur shume poezi.!
Amanet po ti le qe ti lexosh..cdo dite..
Dhe une te degjoj zerin tend..!
Sado larg qe te shkoj..
Sado larg ti te jesh..!
Lumturine tende kerkoj..
Dhe ne u befsha engjell..!
Poezite do ti dergoj.
Me yllin me te bukur te qiellit
ime..!