Vrasja e pafajësisë
Pafajësia gaboj,
në valë pasioni u zhyt,
pafajësia përfundoj,
në oqean mëkati u mbyt.
Pafajësia u zhduk,
la gjurmë enigmatike,
pafajësia u duk,
në imazhin e asaj dite.
Pafajësia u mbyll,
në dërrasa të varrit,
pafajësia u zverdh dyll,
u qëllua në mes të ballit.
Pafajësia shkoi te Zoti,
kishte një shenjë në dorë,
pafajësia notoj tek loti,
atë moment,atë orë.
Pafajësia u tret,
thërrimet la tek ty,
pafajësia la amanet,
mos më mbyllni sy !
Pafajësia shkroi,
kronologji pendimi,
pafajësia këndoj,
baladë vajtimi.
® Drita Haxhillari.
Autorësia mbrohet me ligj.
14/03/2023
Gëzuar ditën e Verës !
Kur shkrin dimri,
kur ngroh buzëqeshja,
zemra jonë shkarkohet nga një barrë,
shijon qetësi dhe lumturi të ëmbël.
Dita e Verës,ka një shije poetike të hollë e të rrallë-shkruan Konica.
Bekime o miq dhe paçim një Verë të gëzuar !
Ju dua dhe ju kam xhan !
“””””””””””””””””””””””
Mbulesë zjarrmie,
nën të,ritmim i afshtë,
përkëdheli e mëndafshtë.
Dorë ledhatare,
nëpër flokë të arta,
në iso puthjesh të zjarrta.
Trup mpleksur,
shikim sy më sy,
kokolepsur të dy.
Hëna dëshmitare,
dehur në marrëzi,
ndjesi…lozonjare,
thënë troç,çmënduri.
