Sa ká deti ujë e ranë,
Sa pikë voëse reshë prendvera,
Sa lshojnë rreze diell e hanë,
Sa kan bár fushat e blera,
Sa kan gjeth bjeshkë e kodrina,
Njaq të mira gzoftë Jerina!
::::::::::::::::::::::::::::::::
Lumja un ç’po shof me sye!
A Hyjneshë âsht a por Zañë?
Un’Hyjneshë kishe me thânë!
Nuk âsht Zânë,as âsht Hyjeneshë;
Veç se âsht Vashë lé në Shqypni,
T’cillen Lulet per Mbretneshë
E kan zgjedhë e vû m’seli:
Njomë si bryma mbí rudina.
E i thonë êmënit Jerina.
::::::::::::::::::::::::::
Deh! mos kjajë ,bre zogu i veres,
Per ket kòb qi t’paska rà.
Hec me nè n’ket stinë t’prendvers
S’kem me t’lanë na tý me kjà.
:::::::::::::::::::::::::::::::
RRJEDHËS SË LUMENJËVE
Në Repishtë ku burojnë Krojet
Nis haprimin vijë e ngushtë
Nën qafë Sukë lindin Prrojet
Në dy krah marrin për fushë
Ecin krahas po si binjak
Herë afrohën brijë për brijë
Mandej ikin pak më larg
Njëri tjetrit pa i mbajtë mëri
Dhe atëherë kur fryhet shtrati
Nga sasia e ujit që vjen
Çka se bartë dot Llugasi
E bartë më vete lumi Krenë
Vazhdojnë tutje hap pas hapit
Erenikut me i ra në gji
Atje n’jug të Fushës Jakut
Mbi Urë t‘Fshajt lidhën me Dri
