Mos qaj grua
Ne shpirtin tend nuk shndrit gjithmone dielli,
Rimere buzeqeshjen,
Dite te bukura ka jeta…
Harroje ate dashuri,
mbijeto dhimbjen,
largo erresiren
nga jeta jote,
cdo mbasdite
lind nje cop diell…
Te ngroh zemren
Harroje, harroje,
te keqen, trishtimin!
Perzere mjegullen
permbi qiell…
Kthehu!
Qesh pa dhimbje!
Braktise
dashurine e paperjetuar…
Dashuri e shenjte dhe
e sinqerte,
enigme e jetes,
ne shpirte, perjetuar….
“”””””””””””””””
Pema e shkolles mu kujtua sot,
Kur vitet shpejt,ikur kane,
si rrezet e diellit,
kur ne kup te qiellit perendojne
Se harroj, shkollen time,
rreze nje mali, te harruar ska.
E re tre kateshe klasa e palestra,
nga jashte dominonte, e verdha.
Si lulet ne kodrine, atje,
ku gurra, rridhte ujin e argjente.
luanim me shoqe, sa harronim shtepine.
Oborri ndare me fusha,rrethuar me peme,
kujtim kane ngelur, nga te mijat duar.
E lashe si kujtim nder vite pemen e cmuar.
Simbolin tone rinore, e cila u rrit me mua,
bashke me vitet qe kaluan,
ererat e stuhi perballoj, kohes,
mbetur deshmi e nje brezi
qe njohu dhe veshtiresi,
nuk e di se perseri jeton. L.K.
