Me fjalën e mirë !
Sa kujtime lem nga viti në vit,
Sa shum ndryshime,
Kemi për çdo ditë…
Me të djeshmen ndahemi,
mallin mbajm në gji,
Se shumë ndryshime ,
jetës i kan shkuar..
Më të bukrin çast ,
shpirtit ja mbajm zgjuar …
Se beharin tjetër ,
s’dihet çdo ket ngjar,
Sot po e gëzoj ,
ditën sa pa shkuar…
Mirmëngjes o miq ,
kam për të uruar
Me fjalën e mirë ,
ju kam përqafuar…
S’më pëlqejn ndasit ,
as shpirti helmuar!
Jeta është frym ,
frymën ta mbajm gjallë…
Le ti lemë zilit ,
si dielli pernduar ….
Të shtojm dashurin ,
për një jetë gëzuar !
Me fjalën e mirë !
Sa kujtime lem nga viti në vit,
Sa shum ndryshime,
Kemi për çdo ditë…
Me të djeshmen ndahemi,
mallin mbajm në gji,
Se shumë ndryshime ,
jetës i kan shkuar..
Më të bukrin çast ,
shpirtit ja mbajm zgjuar …
Se beharin tjetër ,
s’dihet çdo ket ngjar,
Sot po e gëzoj ,
ditën sa pa shkuar…
Mirmëngjes o miq ,
kam për të uruar
Me fjalën e mirë ,
ju kam përqafuar…
S’më pëlqejn ndasit ,
as shpirti helmuar!
Jeta është frym ,
frymën ta mbajm gjallë…
Le ti lemë zilit ,
si dielli pernduar ….
Të shtojm dashurin ,
për një jetë gëzuar !
Po e trasmetoj këtë koment analizë në faqen time sepse si Ju i nderuar shkrimtar poet profesor z. Aliu keni dritësuar shkrimin tim me titull “DUKE PRITUR NJERIUN E RI!
Ju i keni hyrë në detaj asaj çka më mundon në këtë botë , ku njeriu është ulur në vlerat e Tij !
Dhe unë do ju falenderoj përzemërsisht për kohën dhe analizën Tuaj të detajuar !
Ndon se unë s’jam e dipllomuar me diplloma të larta , jo se nuk e meritoja , por bota ka qënë gjithmon e pa vërtet !
Ka sunduar jo njeriu i vlerave por njeriu që ju përshtatet elitave pushtetare të interesave të tyre!
Të ndryshoj bota duhet qënia njeri të ndërgjegjsohet ..Dhe të mos jetë sundues i njeriut për njerin ,por i një bote ku të gjithë të kenë Paqe ..Dhe atherë njeriu do rilind në këtë botë të krimit e përçarjes !
RESPEKT I NDERUAR MIK Z. Ismail Aliu!
Ky shkrim i titulluar “DUKE PRITUR NJERIUN E RI” ngërthen një meditim të thellë filozofik dhe reflektiv mbi gjendjen e botës moderne. Në këtë tekst, autoria përshkruan një natë ku natyra gjen paqe dhe qetësi, ndërsa njerëzimi mbetet i zhytur në errësirë morale dhe shpirtërore.
Simbolizmi i natës dhe heshtjes përfaqëson një gjendje ndërmjetëse mes reales dhe ëndrrës, ku edhe shpresa për të ardhmen duket e pasigurt dhe e brishtë. Qerpikët e lodhur nga jeta simbolizojnë rëndesën e përjetuar nga shpirtërat e përhumbur në një botë që s’ka më vend për ideale të larta. Kjo lodhje përkufizon zhgënjimin, dhimbjen e ëndrrave të vrara dhe një shpirt të humbur mes realitetit të ashpër dhe dëshirës për diçka më të mirë.
Përshkrimi i botës si “e mbushur me llavën e urrejtjes” dhe “baltosur me baltën e së keqes” krijon një peizazh apokaliptik ku morali dhe vlerat humane janë shkatërruar. Figura e “njeriut të ri” që pret të vijë, nënkupton një shpresë për ringjallje dhe transformim të njerëzimit, edhe pse ky njeri ende nuk është shfaqur.
Në këtë mënyrë, shkrimi është një thirrje për një përmbysje të botës së prishur, një dëshirë për një ndryshim të thellë që do të rikthejë moralin, dashurinë dhe idealet e humbura. Mesazhi i natës që kalon dhe ditës që duhet të vijë, krijon një tension të fuqishëm midis dëshirës për dritë dhe frikës nga errësira e brendshme që vazhdon të dominojë.
Teksti është i mbushur me metafora të fuqishme dhe një frymë reflektive që ngjall emocione të thella dhe e sfidon lexuesin të meditojë për gjendjen aktuale të njerëzimit dhe për domosdoshmërinë e një ndryshimi të madh shpirtëror. Respekt për ju poete Dafina Lira Mucka.
