MALLI PËR TY , KURRË.. S’MU NDA ..!
Diçka më frymëzoj sot dhe më shtoj mallë ,
më qoj shumë larg, thellë në mendime ,
Sa shumë lakmova borën e parë ,
bukuri i dha vendlindjes time !
Vendlindja ime më e bukura në Botë…
gjaku të ëmbëlsohet edhe kurë nga larg e shikon ,
Le të jetë shkëmb , fushë apo gropë ,
si rreze dielli , gjthnjë ndriçon !
Aty ku u rritëm plot dashuri ,
në çdo stinë të vitit frymonte jetë,
Aty ku shijoj shumëkush rininë,
por kurrë nuk dua të ngelet, si një e shkretë !
Sa herë mu copëtuan ëndërrat dhe mu bënë thërrime,
Dhe unë shtegëtova tej e larguar ,
kurrë nuk të harrova vendlindja ime,
Por kam një brengë, në shpirtë ngujuar !
Mendimet më çojnë në pafundësi,
shpërndarë në mjergull gjithandej,
Malli më pëshpërit në zemër plot urtësi,
Se dielli më shumë tek ty shkëlqen .
Malli kurrë për ty s’mu nda,
dhe unë shkruaj vargje plot mallëngjim,
Fati na dërgoj larg , si zogj të shpërndarë,
Përtej detit në mërgim!!
