18.5 C
Tiranë
E enjte, 22 Maj 2025

Marjeta SHATRO RRAPAJ

Sa i lumtur ndihem kur përpara në tavolinën e punës lexoj e shfletoj krijime të shumë autoreve dhe autorëve.Të botosh,të publikosh dhe të inkurajosh elementet e reja është kënaqësi e veçantë për mua si Gjin,pavarësisht ndonjë kritike nga miqtë e mi, të cilët i përshëndes dhe i përgëzoj për çdo vërejtje apo sugjerim.Arti i të shkruarit është sa dhunti po aq edhe shkollim,po sidoqoftë për botuesit është kënaqësi çdo publikim që bën. Kësaj here u ndala në qytetin bregdetar të Sarandës,sa miq e mikesha krijuesë të vlerave kam në këtë qytet përrallor për nga bukuria natyrore. Në këtë publikim u ndala te një shkrimtare dhe poete që duhet marrë si shembull e kjo është:

Marjeta SHATRO RRAPAJ është një shkrimtare bashkëkohore nga Saranda. Imazhi mund të përmbajë: 1 person, E brendshme Gjin Musa,gazetar dhe botues

 

 

Marjeta Shatro Rrapaj

Marjeta SHATRO RRAPAJ është një shkrimtare bashkëkohore nga Saranda.

Poezia ka qenë një pjesë e pandashme e jetës së saj, një pasion që do të kurorëzohej me shumë botime në gazeta,revista të ndryshme periodike dhe antologji letrare të huaja. Ajo është autore e tetë librave me poezi: “Në detin e syve të mi” në shqip, “Shtegtim me muzgun “në shqip,” Të jesh gjithnjë buzëqeshje e Zotit “në anglisht,” Nerthus “në gjuhën frënge dhe shqipe,” Hestia “në frëngjisht,” Vesta “në anglisht dhe spanjisht,” Larg iluzioneve “në pesë gjuhë :shqip, anglisht, frëngjisht , gjermanisht dhe italisht,”Marevita” në shqip.Ajo është shfaqur në rrugën e poezisë me pjekuri artistike. Ajo ka shkruar në prozë: “Regëtima pulëbardhash”.

Ka përkthyer në shqip 50 autorë të huaj në Antologjinë “Espalier me erën” .

Ka përkthyer nga frëngjishtja librin e një poeti algjerian: “Poezi nga Abdelghani Rahmani” . Vjen në tre gjuhë (shqip, anglisht dhe punjabi) me një poet indian Jernail Singh Anand në Antologjinë : “Melodi poetike” .

Librat e saj gjenden online në kompanitë botërore” AMAZON” dhe “LULU”.

Ajo është një poliglote.

Ka 35 video-poezi në You tube me recitime nga vetë ajo dhe autorë të huaj.

Marjeta Shatro Rrapaj


Në detin
e syve të mi
Poezi
MILOSAO, 2016
2
Autori: MARJETA SHATRO RRAPAJ
Titulli: NË DETIN E SYVE TË MI
Redaktor : Agron ShELE
Korrektore Letrare : Hasije SELISHTA KRYEZIU
Kopertina: Irina HYSI
COPYRIGHT  Marjeta Shatro Rrapaj
ISBN 978-9928-225-07-8
Shtypur në shtypshkronjën MILOSAO, SARANDË, 2016
Rruga “Skanderbeg”Tel & Fax: 0852 2964 Mobile: 0692071360
E mail: agimmato@yahoo.it
3
Fryma poetike, si valëzim
dhe trazim i detit të shpirtit
Vëllimi poetik “ Në detin e syve të mi“ është libri
i parë i autores Marjeta- Shatro Rrapaj që troket në portën
e madhe të librit shqip dhe që në fillim kjo krijuese
kërkon të depërtojë në këtë aureolë me autentitet të plotë,
me zërin e saj individual, me prurjet dhe gjetjet e befta
poetike duke krijuar stilin dhe kreaturën e vet letrare.
Lakonizmi i vargjeve dhe tematika e gjerë krijojnë
hapësirën e duhur të një vepre të mirfilltë, ku përbrenda
saj ndesh të gjithë elementët e duhur poetikë; metaforikën, kadencën e fjalës, simbolikën e përdorur, metafizikën dhe për më tepër elokuencën dhe estetikën.
Varjimi i ideve të hedhura është më tepër se një përshfaqje midis ngjyrimeve jetë të natyralizuara në telajon e
hapur, është një valëzim dallgësh që trazon dhe detraton
shpirtin, është një vizion që zotëron dhe udhëheq
botëkuptimin dhe për më tepër është një ide e kristalizuar që performon filozofinë mendim! Ky vëllim poetik
shtrihet në disa plane, por ajo që mbizotëron më së
shumti është lirika e saj, një lirizëm i lidhur dhe unisuar
me ngjyrën e stinëve, diku me pranverën që harbon në
kulmin e lulëzimit dhe diku me vjeshtën që dorëzon
4
peng gjethet e fundit, me vallëzimin e dallgëve mbi det,
në atë det që autorja e ka pranë dhe e mbart gjithmonë
me vete, me lotët e kohës që stërgjatin gjymtyrët dhimbje
dhe prekin tokën e amshuar, me mbrëmjet e ardhura pas
muzgje perëndimesh dhe yjet e feksur në qiej dhe për çdo
agim rilind të nesërmen ditë, plot shpresë dhe ngathënjim. Në poezitë: Mëri e heshtur perëndish, Në të tjera
rrugëtime, Frymë poetike, Tinguj, Dashuri, etj, ndeshesh
me përtejndjesi të shprehura dhe fluiditet që shkon përtej
delikatesës njerëzore, prelude këto që ngrejnë fjalën në
poltronin më të lartë të perëndive, si në hyjnizim dhe
lajmotiv të frymës së shenjtëruar të një shpirti që drithëron dhe magjeps me madhështinë e kuptimeve.
Vargje të tilla si:
O det i thellë blu…!
“Gjurmë valësh shkumëzon tallaze
oshëtima dhimbje përcjell bregut bardhë
e në paqe dergjesh ti,
sa herë falemi pranë teje.”
Këto vargje flasin vetë për konfiguracionin dhe
ideimet e poetes në raport me simbolikën e detit, e cila
sikurse poeti i madh Dante Maffia, krijon dhe gjen përbrenda këtij masiviteti, mistizmin, dhimbjen, trazimet,
muzikalitetin dhe vetë paqen.
Poezia e Marjetës ka timbrin dhe filozofinë
mendim, ka muzikalitetin dhe ëmbëlsinë fjalë, ka
bukurinë dhe dritëhijet e saj, të cilat në paratezë me
shtjellimin e subjektit poetik në përmbyllje relizon përthyerjet, pse jo dhe përmbysjen e madhe të gjithë ideimit
fillestar. Edhe koncepti saj derivon përbrenda shumë
5
rrymave letrare, por kulmimet prekin herë hermetiken
dhe herë surrealen, dy forma këto që rritin ndjeshëm
fuqinë shprehëse dhe e bëjnë artin e saj më grishës e
tëheqës për lexuesin. Analitika e plotë e këtij vëllimi
kapërcen kornizat e një parateksti përnjohës, por qëllimi
është që në këtë parathënie të jepet ideja kryesore dhe
përnjohja me vlerat reale, përmbajtjen dhe mesazhin e
përcjellur.
Përbrenda thjeshtësisë fjalë ngrihet ajo kurbë e
fuqi e lartë shpirtërore, që derivon frymë të lartë krijuese,
përgjegjësi në luajalitetin e përzgjedhjes fjalë dhe për më
tepër çiltërsi përjetimesh e meditimi.
“Në detin e syve të mi” i autores Marjeta Shatro
Rrapaj vjen në poezinë shqipe, si një vëllim poetik që
hedh dritëhije të reja dhe i shton telajos së madhe të
letërsisë shqiptare edhe një ngjyrim më tepër, ngjyrën e
pendës dhe autentizmit të vetw krijues.
Agron SHELE..

 

Po botojme nji cikel nga krijimtaria e autores :

Marjeta Shatro Rrapaj

Sa herë që jam larg
Kur dita të shuhet,
dhe nata të veshë të zezën vello .
Nga dritarja shiko shkëlqimin e një ylli të bukur,
që ndrin në qiellin e errët.
Ai është ylli ynë i dashurisë, që vjen të ledhatojë sytë
e bukur.
Shikoje yllin tonë dhe kupto gjuhën e tij.
Ai flet për ty, lexoje mesazhin e jetës, të shpresës,
të besimit dhe të lumturisë!
Shpirtrat tanë komunikojnë në heshtjen e natës!
Dëshira ime të mbaj ndezur flakën e zemrës sate!
Jemi larg, por shpirtrat sa afër!
8
Më përkëdhel me sytë e tu!
Ata sjellin shpirtin tënd në kufijtë e qenies.
Ata mbajnë sekrete të pashprehura,
që vetëm zemra jote e di!
Gjuha e syve të tu është më e fuqishme se mijëra
fjalë!
Edhe pse vitet rrjedhin,
Ata ruajnë butësinë e tyre të kthjellët!
Sytë e tu më ngushëllojnë, më joshin , më dehin me
ëmbëlsinë dhe bukurinë e tyre!
Veç sytë e mi e dinë gjuhën e syve të tu!
9
Mbrëmjeve të verës
Mbrëmjeve të verës
buzë detit valëzim,
si në kohën e perëndeshave të lashta,
tërheq tunikën perde bardhësi pas krahëve
dhe eci rërës lagur
me sytë drejtuar largësive,
të pritjes së gjatë
shkëlqimit feksur
të gjerdanit të yjeve.
10
***
Unë hesht,
Ti hesht,
Heshtja vazhdon…
Akuartitete muresh të mbyllur.
Retorikë pa fjalë
e zemërimesh të mbështjella si lëvore druri
trungjeve të heshtur
Unë dhe ti,
Ne të dy.
11
E ëmbla fjalë…
E ëmbla fjalë bukur tingëllon
mendjen qetëson
e shpesh bëhet çelës i portave më të larta
të shpirtit,
por ndodh …
të kafshojë plot dhimbje
e të helmojë pareshtur,
kur fshehet pas maskës fytyrë.
12
***
T’ i ngjajmë kristalit,
të rrezatojmë shkëlqim.
Të ndiejmë me shpirt
të kemi dashuri,
Të besojmë tek e drejta
të falim dlirësi.
13
***
Rob…
Zemrën e bëra burg,
Ku burgosa ndjenjat.
Arsyen në fron mbretëreshe e vura.
Ndjenjat shpërthyen portën e arsyeja
u errëtua
… dhe paqja e vendosur:
Unë rob i tyre.
14
Refleksion
Çast mendimi,
Çast krijimi,
Nuk lodhem së reflektuari,
për kohën që shkoi
për atë që jetoj,
e për atë që do vijë
…, ashtu përplasur meditimesh.
Realitet i çuditshëm,
herë magjik gjer në madhështi
e herë absurd gjer në boshësi.
Plot beftësi
e përthyerje muzash krijim.
Herë ankth
e dëshira të fikura prizmit të qiellit
Herë pasion
e rizgjuar agimesh rindritur.
15
***
Të duash dhe të vuash!
Të vuash pa keqardhje!
Të duash dhe të të duan!
Të duash dhe të falësh,
Të falësh dhe të lutesh!
Të japësh dhe të të japin!
Dashurinë e gjithë kësaj bote.
Jam shpirt i së vërtetës!
16
Të dua!
Të dua çmendurisht,
pafundësisht
me gjithë forcën e shpirtit
gjer në thellësi të poreve të tua.
Zemra rreh si e marrë,
sa herë që ëndrrat m’ i zgjon
e yjet digjen qiellit tim
në të zjarrtën flakë dashurie.
Sikur nga kraharori do të dalë.
Degjomë të thotë
Për ty rrah kaq fort!
Buzët e tua janë burim jete.
Sytë e tu rrezatojnë dritë shprese
Kur je larg të ëndërroj
Të kam pranë të dëshiroj
Ty të jepem me dëshirë
Më puth çmendurisht
Pafundësisht!
Gjin Musa
Gjin Musahttp://dritare.info/
Dritare.Info Gjin Musa, Botues
Shkrimet e fundit
Lajme relevante

LINI NJË PËRGJIGJE

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem, shkruani emrin tuaj këtu

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.