Në fushë të flamurit ngjyrë
e lavdisë,
kornizës së shekujve,
memorizim i heroizmave,
në emrin tënd,
vetëm dëshmorët,
e atdheu mund të hyjn,
udhë e lirisë,ku u përpinë
stuhitë e robërisë.
Lules së vyshkur i’u bëre shpresë,
edhe gurit i dha forcë,
tokës së djegur i’u bëre shi,
ece prushit nga hiri
për t’u ringjallur përsëri.
Tek përmendorja jote,
sikur fryma,
më ndalet,
aty flet trimëria,
përkulen edhe malet,
udhëve të vdekjes,Ti u dhe jetë
universit,Yll që bashkë
me diellin,e ngrohni Atdhun.