Ti je bukuri në tokë
Kam kaluar boten e si ty nuk ka
Qyteti im shtrirë në mrekulli
Ti ke krenari
Ke natyren qe zoti e krijoi
Ki rininë e lumtur
Që degdisen ne Grykë
Në male ngjit në mendje.
Peja ime ti je e veçant
Gryka qe e lakmun armiqt
Po burrat ta nderuan bukurinë
Lumbardhi sikur flet në rrjedhë
Me tingujt e shtatë violinave
Drithëron me rrëmbim
flet dhe gurët e thepisur
e na ujite zemrat me shkumën e bardhë
Lumbardhi merr ngjyrë plisi
Po shum gjake u përhapën shkrepave
Per me qen Lumbardh