SHATA
Une sot me penen do shkoj ne fshat
do ju flas per nje nje shat
se jeta keshtu eshte ndare
ca ne asfalte e ca ne are
Lapsi shkruan permbi leter
shata capit permbi toke
lapsi te ushqen mendjen
po pa shat barku ngelet bosh
Dikush lapsin e dikush shaten
se punet keshtu jane ndare
po te gjith e ushqejne veten
me shaten qe punon ne are
Jeta keshtu eshte e ndertuar
te punojne truri, mendja kembe e duar
lapsi e pena me boje , po dhe shata mos pushoh.
se asnjera tjetra e vetme nuk mund te vazhdoj
Sot eshte bukur te shkosh ne fshat
qe tu flase per nje shat
tani ajo e mpret del ne are
capit token edhe pret bare
Ajo del para diellit ne mengjes.
i pelqen kur ka ves
se dhe per te zotim ajo mendon
i vjen keq kur djersa i kullon
Qe te mbushen plot hambaret
nuk mjafton braza e fara
ne are duhet te koloj shata
pa e zene dielli pa e zene vapa
Nje gje eshte shume e vertet
nuk mjafton lapsi i mpret
po nuk qe dhe ne fshat shate
mbeten shkronjat e thata
Jane te lidhura kembe e kok
lapsi me shaten si mishi me kocken
qe shata te punoje i duhet pak shkolle
qe lapdi te ket boje duhet shata ta mbaj te njome.
“””””””””””””””””””
NUK E DI
Nuk e di
te te them gezuar..!
mbase une jam e nxituar
tani eshte mbasdite
duhet te jete mengjes kur dielli sapo te ket aguar.!
Te them pi nje gote
mbase eshte shpejte
se e veme ne tavolin
ajo nuk te terheq
Te them pi nje gote
pi edhe per mua
nuk di per vere
kaq koh, mbase u thartua
Ne te them shendet
nje faleminderit e dua
mos e kurse fjalen
mos u bej kernac me mua !
“”””””””””””””””””””””
SOFRA
Pena ime eshte e vogel
po une me te do te shkruaj
edhe sot do hedh ca vargje
rreth sofres per tu bashkuar
Rreth saj te uleni tok
se sofra eshte edhe per te shkruar
e aty te shkruajme
per sofren, gjithmon buk shtruar
Kishte lezet sofra shtruar
e njerzit rreth e rrotull
kur mblidheshim ne gezime
qeshinin e gezonin vellezer e moter
Ahhh , moj sofer e bekuar.!
Sa njerze ke pritur as sme thua ?
sa bukue.edhe kulec jane coptuar
e ti njerzeve jua ke afruar
Sa fagure me raki
jane zbrazur mbi ty o sofer
sa shendete e dolli
sa dasma edhe gosti
A i mban mende kenget e tua
edhe hison kur te mbanin
sa shume aty eshte kenduar
sa pellciste dhe tavani
Sa valle jan hedhur rreth teje
mbi dyshemrn e shtepis
sa here te eshte derdhur rakija
se hidhte vallen miqesia e shoqeria
Po jo gjithmon ti ishe plot
se kishte edhe kohe te veshtira
po gjithmon ti ishe e shtruar
edhe me nje lakror me hithra
Ahh moj sofer e shtepis time
gezonim qeshnim ne gezime
kur vinin miqet ne shtepi
faqebardhe na nxjerrje ti
“”””””””””””””””””””””””””
NUK DI?
Nuk di vargun per ke ta shkruaj
per ty apo per lulet ne ballkon
po nje gje e di se ti i pelqen lulet
ti vollen e hedh dhe kengen per lulet e kendon
Nuk di per ke ta hedhe vargu
per ajrin e fresket apo arome e luleve qe ke ti
po di se ty te pelqen natyra
qytetin e shetit me kembe e jo me makine
Nuk di per kete te hedhe vargje
per diellin qe ngroh apo henen qe ndricon
po nje gje e di se ti diell e ke shpirtin
edhe naten si hena te ndricon
Nuk di per ke te thur vargje
per floket e bukura apo per thjeshtesin
po di qe ke shpirte te paster
je e cilter dhe e sinqert ne komunikim
Nuk di per ke te thur vargje
per ditet e sotme apo kohen ne rini
po di qe dekada e dekada me pare
ne shoqerin e miqesin tone shume buzqeshje mora nga ti.
