Jeta cfare eshte?
Jeta nje farse e shtirur
qe njerezit mundon,
ne cdo kohe dhe moment,
me shume pyetje ne koke
e zgjidhje s’gjejme dot.
E vrasim mendjen,
e turbullojme, e ziejme trurin
por as dhe nje pergjigje…
…Jeta do durim,maturi
dhe zgjuarsi te jetohet.
Dashuri,.ngrohtesi midis njeri- tjetrit.
Njerezve u ka hyre urrejtja ne bark,
ta shohin njeriun ne veshtiresi,
ta keqtrajtojne t’ia ulin karakterin
ta vene ne loje ta imponojne,
dhe ne fund ta shkaterrojne.
Sa ligesia s’ka skrupuj zgjerohet
dhe miresia largohet e harrohet
dhe njerezit kalojne ne depresion,
kane frike nga e verteta,
nga jeta e perditeshme qe po jetojne.
Mbyllen ne vetvehte e kane te veshtire
te jetojne mes njerezve,
u duket kushedi c’fare thone…
…Jeta kaq e bukur dhe e veshtire,
Kaq e lumtur por e hidhur,
i mbledh e i mban ajo gjithcka mbi supe…
Por eshte e bukur e duhet jetuar,
ashtu sic eshte e si te vij,
ajo njehere jetohet e duhet sakrifikuar.
…Te mbijetosh mbi urrejtjen
e njerezve te urryer,
dhe shpirti te fluturoj i lire
ne ditet qe do te vijne…
Albana Gjoni Semini
“””””””””””””””””””””
Magji e dashurise!
**************************************
Vargonj-Vargonj shperndahen me lehtesi rete,
Ngrihen ne ajer avujt e ngrohte,
Nga deget e pemeve, dhe marin fryme lehte,
Pas hapave te eres,dhe loteve te shiut te Janarit te ftohte.
Driten mengjesit ja perflakin rrezeartat ne syrin e diellit,
Me rrezet e para kurore thure ne zemren e qiellit,
Me magjine e dashurise me lak i zure,
Mbi floket e mi te shpupurisur i vure.
Magjia e dashurise mer fryme nga fryma e jetes,
Dhe kur ngrihen dallge tallas ne brendesine e ndjenjes,
Dhe ne netet e ftohta, te acarta,
Dhimbjet e shpirtit sherohen vec me fjale te arta.
Dhimbja e fjaleve vret shpirtin e brishte,
Largohet stuhia, nga muri i dhimbjeve te xhelozise,
Arome e paster dashurie, perkedhel shpirtin e trishte,
Magjia qendron aty, per te flasin ndjenjat e dashurise.
Dhe mendimet per dashurine rrjedhin vale-vale,
Pa folur asnje fjale,
Tresin shikimin me shpresa si hyjni brenda shpirtit dale,
Stolisur me buzeqeshje ne qiejt e zemres, ngrene peshe sa nje mal.
Magjia e dashurise qendron ne muzgun e qetesise se mbremjes,
Ne yjet te qiellit dhe ne drite rrezatuse hyjnore te henes,
Ku yjet ne kupe te qiellit i mblodhe nje e nga nje,
Me zbukurove me gjerdan te cmuar gushes.
Magjia e dashurise gjendet ne nje udhe te madhe plot meteor,
Dhe ne mengjes eshte ne kulmin e drites ne nje pike,
Ajo qendron e paster relike ne dashurine tone,
E bekuar me drite miresie ne shpirtrat hyjnor…!
Albana Gjoni Semini
