MOTIV POPULLOR
Xhanin ma dogje, kur çelet mëngjesi,
çel me sytë e tu që shkëlqejnë plot dritë,
m’i fal moj shejtane, belaja më gjeti,
bashkë me buzën tënde të trëndafiltë.
Jepmi, moj lanete, se më dogje xhanë,
tretem unë i mjeri si bima në verë,
për dy sytë e tu buza më është tharë,
falmë një të puthur, pika mos më bjerë.
Për hiret e tua tretem për çdo natë,
për gjoksin e plotë, belin e këputur,
falmë, moj lanete hirin tënd të artë,
se do t’i rrëmbej, s’t’i marr me të lutur.
“”””””””””””””””””””””””””
BORË MBI TRËNDAFIL
Moti,
gjithë natën kish fryrë e shfryrë,
në paqe prehej tani i kthjellët,
ndoshta i lënduar ende për çka e bëri,
zemërimin të zbrazë në tokë.
Bardhësia kish mbuluar gjithçka,
bukuri mahnitëse që zemra gëzon,
e ftohtë dhe përvëluese,
sa malle e dhembje zgjon.
Bukuri vrastare,
borë mbi trëndafil,
seç i zgjon ca malle,
i zgjon një idil,
seç i fsheh ca derte mbuluar me borë,
rrekem ta këpus,
s’më bën ajo dorë.
“”””””””””””””””””””””
Buzëmbrëmje nje djalosh anës detit priste.
Kitarën kish ne sup, në duar trëndafilë
Vala bregut përplasej, ankthin po i rriste,
vajzën dashuronte , s’ish thjesht nje idil.
Tej duket capkënia, si sirenë deti
Djalit i afrohet mbuluar plot magji
Djali drithërohet krejt i shtangur mbeti.
Bukuri e vajzës, xhind apo perri..?
Verë kish sjellë vasha, djali trëndafila.
Shishja zu të zbrazej, gotat plot të mbush.
Kitara s’pushonte , si njëmijë bilbila,
Buza eksploronte sy, faqe e gushë.
