Austriakët kishin arritur të ngrinin në kryengritje malësorët e veriut të Shqipërisë nëpërmjet Bajram Currit , kosovarët nëpërmjet Isa Boletinit, por Mirditorët nuk kishte arritur ti bënte pjesë të qeverisë së tijë princ Vidi i Austrisë . Pas një eksperience të rrezkishme në principatën vidiane e cila i solli të vdisnin në pellgje e kazerma të Durrësit, mirditorët u kthyen të merrnin ajrin e pastër të maleve të tyre dhe me ata u kthye mbi atë pemë dhe kryetari i tyre Prenk Bibë Doda.

Një ditë ndërsa po përgatitej në Durrës lufta ndërmjet Princ Vidit dhe rebelëve myslymanë pyeta Princin e Mirditës se nëse e kishin fituar ( bindur ) lajkat e besnikëve për t’a futur në qeverinë e Princit.
” Do ju tregoj një proverb shqiptar – thotë princi . Njëherë maçoku dhe dhelpra po kalonin së bashku një pyll.Në një farë rruge dhelpra i thotë maçokut: ” Nëse papritur do të takonim gjuetarët çfarë marifetesh( hollositë tha në mënyrë më efektive Bib Doda) ke ti në mënyrë që t’u ikësh atyre? Një- i tha maçoku . “Ah mor i shkretë maçok “-thotë dhelpra. “Unë kam ndërmend më shumë se 100 mendime,do të di si t’ju iki atyre, po si do ja bësh ti që ke vetëm një mendim ?

Në atë kohë papritur ju dolën gjahtarët përpara. Maçoku kishte në kokë vetëm një mendim dhe duke ndjekur atë mendim, me dy tre të kërcime u ngjit majë peme: dhelpra u tkurr për një çast se nuk dinte cilën të zgjidhte mes 100 mendimeve të saj më të mira…. e kështu gjahtarët i prenë bishtin.

” Unë jam maçoku – përfundoj Bib Doda -“e pema e ime është Oroshi. Tuniatieta.”
Me sa dipllomaci ju përgjigj Prenk Bib Doda. Gjithsecili prej nesh mund të analizojë ktë përgjigje dipllomatike të atij viti të largët të 1914….