Akrepat e orës , punojn pa pushim.
Po kalojn sekonda ,minuta dhe orët.
Po kalojn ditë, javë edhe muaj.
E pushimet e mia sa vijn e mbarojn.
Nuk e di se ç’ ndjej,mbrënda shpirtit tim.
Një trishtim ka filluar,të më mbrej ngadal.
Pshertima pa dashje,më dalin pa mbarim
Pēr ty o vendi im ,qe do të kem shumë mall.
Po vjen dita, e une do largohem.
Si do u a kthej kurrzin, më vjen qē të qaj.
Si do e le vajzën, si do e le mbesën.
Si do le motrat, si do le vëllan!.
Si do largohem, nga shtēpia ime .
Si do le mbrapa,të timin vatan.
Se vetem ketu, është gjithe dashuria.
Këtu ku kam varret , nënën e baban