O bote pa sy.
O njerëz pa lot.
Çfarë po ndodh me ne sot ?
Simbas jush, kush do të vrasë më shumë deri në vitin 2030.
Lufta e Tretë Botërore qe ka dy vjet me një plandemi të mire studiuar, apo Lufta e Tret botërore e lidhur me zinxhirë fjalësh dhe kërcënimesh nga pushtimi i të lindurve nga e njëjta bushter sataniste ne Ukrainë apo vaksinimi masiv ?
Unë përgjigjen e di po ju ?
| Barije Karabollaj |
TV e korruptuar dhe delet e haruan vaksinën.
TV terrorizojnë delet nga ekrani, se lufta në Ukrainë po bën namin.
Po delet çfarë bëjnë, ca ngrihen në protest, ca shkruajnë poezi qe të këpusin zemerekun.
Ca thonë luftë, po ku eshtë se nuk po shohim gjë dhe vërtetë ku eshtë kjo luftë, qe njerëzia po i mbushin bre*ët.
Jo o milet nuk ka luftë, nuk e bëjnë dot.
Unë për vete do e deshiroja shumë një luftë, pse do thoni ju, sepse edhe ata vetë do ikin në të semës bashk me ne.
Po nuk e bëjnë, se ju dhembset byt*a e tyre dhe bankat.
Ndaj mos u tmerroni, se nuk ka luftë me armë.
Lufta e tretë botërore kjo eshtë; vaksinim me detyrim, varfëri në ekstrem, hapje antenash dhe shfarosja e 7 miliardë të njerëzimit.
E megjithatë sa’do qe vari jon eshtë mir’studjuar në tavolinat e krimit, un mendoj qe satanistet nuk do ja dalin dotë, sepse
Arma e Dritës është e Vërteta.
Për forcat e errësirës është gënjeshtëra.
E vërteta fiton gjithmonë sepse strukturat mbështetëse të nevojshme për të mbajtur një gënjeshtër gjithmonë shemben, dhe e Vërteta është mbështetja e saj. Ndërsa errësira bie
Çdo gënjeshtër e tyre tashmë jan zbuluar e do të zbulohen.
Fundi nuk do të jetë për të gjithë.
Ajo Zgjedhje, do të jetë e juaja.
Ndaj stop helmit.
Stop të shikuarit TV e satanisteve.
Stop frikës se do bëhet luftë.
| Barije Karabollaj |
“””””””””””””””””””””””
Që me lindjen e diellit nuk pash diell, por vetëm retë e zeza.
Por… nuk më trembën.
Zgjata dorën, retë në dorë i mora.
Me gjithë forcën time, fortë i shtrëngova.
Po ajo që më habitë, se akoma këto re të zeza i kam shtrënguar edhe sot.
Me to, shkruaj për veten time dhe për krimet që më bënë.
Këto re të zeza fshehin diellin, që vetem unë e di si e mbaj.
Këto rreze dielli nën retë e zeza, janë shkronjat e mia.
Që pena ime eshte vërtetësia, për tmerret e burgjeve dhe internimeve.
Dhe që më marrin frymën, këto re të zeza unë fortë i dua.
Janë bashkë udhëtarët e jetes time, dinë të vërtetën.
Shumë herë këto re mendjen më marrin, por mbahem fortë mbas diellit fshehur.
Për të rënë në tokë nuk duhet forcë, por ajo që më duhet të mos bie.
Ndaj frika, nga mua ka frikë.
Kurrë nuk më la në gjumë të përhumbur, edhe që shkoi jeta ime me vuajtje.
Unë gjithmonë shkova në rrugën e gjatë, asnjëherë nuk i rashë shkurt.
| Barije Karabollaj |
