DIJE MIRË !
Nën trokthin e heshtjes, u largove,
Nga një dashuri interesash pa fund,
Si një hajdute ndjenjash, ti gabove,
Tani, mosbesimin tek vetja përkund.
Jetë shkurtër, dashuria me interes,
Ashtu si mer jetë, ashtu edhe vdes,
Nga kjo dashuri, s’kam se ç’të pres,
Kjo dashuri, destinacion pa shpres.
Ndërgjegjësohu si bëhet dashuri,
Dhe ec në prehrin e krahëve të mia,
Eja, eja të shijosh pa fund lumturi,
Ta kuptosh vërtet, ç’është dashuria.
Ej; dashuria është pjellë ndjenjash.
Që brënda tyre, sa vjen dhe na ritet,
Por dije mirë, s’është lojë interesash,
Për përfitime meskine, ajo të shitet.
Besnik memelli
11.02.2022
“”””””””””””””””
JO! JO!
Jo!Jo! Nuk do ta fik atë zjarr,
Do ti fry të ndizet më shumë,
Se dhe ty me vete do të mar,
Që t’ju mbroj nga ç’do furtunë.
Kanë ardhur kohë të vështira,
Që dhe vetes nuk i ke besim,
Bota vlon mbarsur me cmira,
Po lufton për të gjetur shpëtim.
Jo! Atë zjarr s’kam për ta fikur,
Se ai do vazhdojë të na ngrohë,
Sëbashku këtë mezi kemi pritur,
E gjithë bota ne le të na shohë.
Besnik Memelli
09.02.2022
“”””””””””””””””
E PABESUESHME
Si stuhi breshëri ato fjalët e tua,
Ashtu pa shkak sot mi lëshove,
Sikur ta dish sa më vranë mua !
Sikur ta dish se sa më lëndove !
Ato plagë do më dhembin gjatë,
Ndoshta zdo të shërohen kurrë,
Nuk e di se dhe pa fjalë më latë,
Nuk di pse veten se ndjeva burrë.
Ishin shumë të rënda si mbaja dot,
Në flakët e tyre të lashë të digjesh,
Atij rebeshi shfrenues i bëra bojkot,
Se nesër vetvetes do ti përgjigjesh.
Nuk di se ç’pate, a të fryu dikush,
Por di se vetëm mirë të kam bërë,
Na ishe nxehur, përskuqur prush,
Kush të mashtroj e ndrove fytyrë?
Ashtu s’të kam parë ndonjëherë,
Keqardhje për fjalët e importuara,
Ishe krejt tjetër njeri, jo si përherë,
I tjetërsuar nga fjalët e huazuara.
E pabesueshme kjo pabesi e tillë,
Dikush mëndjen ty ta paska blerë,
Tani gjithë jetën ktë ke për ta vjellë,
Tani për mua je një idjot i pa vlerë.
