Nenes time
Emrin nene e shqiptoj cdo dit
Naten ne enderr vjen… me perqafim
Kam nevoj per bekim tend plot drit
Per ate bekim..qe bekojn dhe perendit
E di..ti me veshtron nga atje lart
Atje ku engjejt ndertojn folet
Veshtimi yt i embel duket se me flet
O mbreteresh mbi te gjitha mreterit
Kujtoj buzeqeshjen tende te fundit
ate buzeqeshje qe dije ta jepje vetemm ti
Dhe lotin tend te ngrir ne bishtin e syrit
sepse e kishe veshtir ti thoje JETES lamtumir
Vendi yt ka vite qe eshte bosh
dhe ne shpirt kte vend nuk e ze njeri
Ti mbreteresh e botes …ne paqe te pushofsh
dhe shpirti yt i bukur u mbeshtjedht me drite….
Kto fjale nuk.jane vetem.per nenen
O timonieri jetes time
Ne cdo fjale ze vend dhe ti
Mbreti im i diteve ne agime
Beti ..
Kot e ke, më tha ndërgjegja,
Njerëzit s’janë përherë miq.
Ti pandeh se ata të duan,
Por në fakt i ke “armiq”!
I them vetes, pse, s’kanë shkak,
S’kam pushtet, as ofiq…
Nuk urrej askënd në jetë,
S’ndaj të mirë dhe të liq!
S’ka të bëjë, ata s’të duan,
Afërmendsh i ke “miq”!
(Dashuri, ti s’fal, thotë Krishti,
Po s’i deshe dhe armiqtë!)
S’është çudi në këtë jetë,
Midis miqsh ka dhe “armiq”.
Helm i egos i ngërthen…
Dhe i bën oh sa të liq!
Mos u lig, mos u mpak,
Thotë vetvetja, je një hiç.
I pavlerë në këtë botë,
Po nuk pate dhe “armiq”!
“Miqtë” – Timo Flloko
Gjykimi
Eva dhe Adami njerez ishin
Nje cift i bukur do ishin ne jete
Sikur Eva te mos bente Mekatin
Tuj kafshu mollen sa embelsi te kete
Adami si mashkull s’mundi ta ndalonte
Se Eva si femer karakter te forte kishte
Shkoj pertej Mekatit per ate qe pelqejnte
E hengri mollen se e embel ishte
U gjykua valle Eva ne ate kohe?
Per mollen e kafshuar me deshire te saj?
Edhe nese se bente diçka do e gjenin
Te gjykonin me force nje femer te ngrat
Pra femer e dashur gjykimit mos ju druj
Sido qe te sillesh ai pas te ndjek
Deshires tende jo kurr mos i thuj
Qetesi shpirti gjithmone duhet te ket
Beti ne diten e librit.
