11.5 C
Tiranë
E shtunë, 15 Shkurt 2025

Bruna Musai

Poetja Brunilda Peti Musai vjen perpara lexueseve si nji krijuese dinjitoze,rreshti i poezis komunikon me lexuesin,eshte sa reale po aqe e rrept perbadhe realitetit te dites.Eshte nji botuese e mire,nuk rresht s’ shkruari,prandaje eshte e lexuesheme nga publiku.

Urime ne rrugtimin tuaje te fjales s’lire….Gjin Musa (Akademik)

Kush eshte Brunilda Peti Musai ?

Brunilda Peti Musai u lind nê vitin 1978 nê fshatin Fushê – Bulqizê .Pasioni pêr poezinê filloi qê nê bankat e shkollês.,por edhe kur studionte nê Tiranê Ka botuar hêrê pas here poezi nê shtypin letrar ,nê rrjetet sociale,Si dhe pjesêmarrêse nê disa antologji Si; Na bashkoi poezia Nē disa konkurse poetike eshtê vlerêsuar me çmime E mirnjohje. “Mozaik jete,,êshte libri I saj I parē me poezi.Banon dhe punon nê qytetin Minatori tê Bulqizes.Nuk ka asnjë përshkrim të disponueshëm

Tê ikja..!!

Té ikja,ndoshta pa e kthyer kokën pas,
Tu largoja,me zemrën dhe shpirtin plot,
Të ecja né rrugën e gjatë , por ngadalé
E në fund té ndaloja në stacion..
Té ikja ,nga tradhetia,hipokrizia ,
Te ikja nga mashtrimet,nga genjeshtrat ,
Té ikja nga merzija,nga varferia.
E te shkoja gjetke,Ku të thërret jeta ,
Té ikja larg cdo thashethemi ,
Diku ku mbizoteron ,qetesia ,
Né stacionin E fundit.Aty te ndalojë treni
Aty ku krahëhapur më pret ,””Lumturia,,,,.

Bruna Musai..,,

“”””””””””””””””

Dua lirinë time..!!
Dua Liri.Té fluturoj E frymë të marr ,
Ma hiqni atë kafaz.ku jam prangosur..
Nje shpirt I lirë jam,E me vjen tê uleras ,
Nuk kalon jeta,me shpirt të sakatosur ,
Pakêz shpresë dua , né pyllin e lirisé
Të shikoj nga lart ,teksa fluturoj ,
E dua jeten ,por pa kafazin E vetmisé ,
Ku dryni né cdo cast po më shoqëron
Sepse një pellumb I bardhë do liri ,
Nuk do kafaz , se don tê shtegetoj,
Se askush nuk jeton ,përgjithnji ..
Këtë copêz jetë , dua ta jetoj.
Ndaj dua ta ngre zerin,ne kupé tê qiellit
Se ai qê lind ,don liri..,
Don në shoqerinë E hënës dhe diellit
Se jetë na fali zoti ,vetëm nji..!!

Bruna Musai

“””””””””””””

Perse I vetmuar zambak.
Zambak I bardhe,me mes uji celur..
Perse I vetmuar aty ne mes gjethesh
Te shoh e lamkoj,per te perkedhelur
Por ti je larg ,e ma shuajte shpresén.
Kalova aty prané.,e mendjen ma more.
E lumtur shikoja ,petalet e tua..!
Në mendje me mbeti ,ajo pamje e rrallë .
S ‘të lija dot vetem , aty ne perrua..!!
Doja te të merrja.,por pa të lënduar.
E te të mbillja ,në një saksi..
Por per nje cast,mbeta e hutuar.
Ç te drejte kisha uné,te merrja që aty..
Sepse aty zoti krijoi ,mrekulli.
Nje zambak I bardhe,mes gjethesh
në përrua..
Te dua zambak.por nga I shtrenjté njéri-
Nga ai qe me bëri , té ndihem e dashuruar..

Bruna Musai.

“””””””””””””””””
Gjin Musa
Gjin Musahttp://dritare.info/
Dritare.Info Gjin Musa, Botues
Shkrimet e fundit
Lajme relevante

LINI NJË PËRGJIGJE

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem, shkruani emrin tuaj këtu

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.