Me dorën mbi kokë,
ulur në qoshe mjerimi,
qëndronte plak i mjeri
me shpresë të një jetimi.
Ulur në qoshe mjerimi
me sy shprese nga dera shikon
si të ish një jetim i vogël
që një familje kërkon.
Në mes katër muresh
që përplot me njerëz kanë qenë dikur,
tashmë plaku dhe vetmia
aty qëndrojnë strukur.
Edhe gruaja e dashur
ku në krah të saj ai ndihej gjallë
iku nga kjo botë me syrin plot lot
për të kishte qarë.
Ulur me dorën mbi kokë,
në qoshe mjerimi
qëndron plak i mjeri
me shpresë jetimi.
Nga dera shikon
mos vjen dikush aty
e nëse nuk i afrohen
t’paktën ta përqafojnë me sy.
Çele Tabaku
“Mbështetu e dashur”
Mbështetu e dashura ime,
në prehrin tim sikur një fëmijë,
aty gjej prehje për ato shqetësime
që bashkë i kemi unë edhe ti.
As unë kurrë se kam menduar,
se një ditë do të ishim kaq shok,
jo kurrë se kam ndier
se sa peshon i yti lot.
Gjithë jetën ti ke qenë e fortë
kurajo për çdo gjë më ke dhënë,
tani kuptoj sa i dobët jam
kur nuk e ndal dot lotin tënd.
Veç mbështetu,shlodhu ca,
pastaj mua më buzëqesh
këto ditë që na kanë mbetur
pranë çdo çast do të më kesh.
Çele Tabaku,,
