Mëngjezet!
Dhe vet muza e shpirtit më zgjon
Mëngjezet më lindin prap
Dikush dhe si unë mendon
Zgjohuni se dita erth prap
Mëngjezet kanë melodi
Mëngjezet kan tjetër hap
Mëngjezet të japin drit
Dhe ja fillo çdo gjë nga e para
Dikush zgjohet mes pleqëris
Dikush punën fillon me hap
Dikush shpreson për më mir
E jeta si kënga në art
Mëngjezet janë muzë melodie
Janë kënga e bukur jet
Dhe sot do shkruaj një këngë
Përzier me melodin e vërtet jet
“””””””””””””””””””
Natyra !
Natyra nuse e bukuris
Zbardhuar me fustanin e bardhë
Kurora në krye qëndis
Natyra emblema e gjallë
Pran saj ndihesh fëmijë
Harron dert e hall
Loz e qesh si fëmijë
Diku një top bore e gjuan
Herë zbardhëlluar
E herë gjethe mbuluar
Pranvera me lule nga do
Natyra statuj e pa zvëndësuar
Me pamjen mahnitse
Mbrëmjes zardhon qylymi
Retë qellin mbuluar
Paqe shpirtit dhuruar !
Mbrëmije të bukur ju uroj!
“”””””””””””””
Jeta ka shum rrugë
E çdo rrugë na udhëzon
E në daç të jesh mirë
Mërr atë rrugë që larg të çon
“”””””””””””””””””””””
Në dhimbje eca
e në forc qëndrova
Fatit kurr s’ju përkula
E kurrë fatin se mohova
Gjithçka e lash pas
e jetën vazhdova
Stuhit i prita
E diellin e solla
Jeta ecën ,ecën dhe fati
Aty ku qesha dhe lotin e mbajta
Të bukrën kërkoj
E hapin heth para
As kush nuk e di
se çështë e vërteta
Veç kush e vuan ,
ai jep përgjgjet e veta
E them e i shkruaj
Se mësova prej tyre
Errësirën largoj
Largojeni dhe juve !
