Ëndërr që nuk shuhet kurrë !
Ëndrra nuk do shuhet kurrë
Për atë vend ku linda unë
Aty kam gjith ëndërrimet
Kam në zemër gjith kujtimet
Aty mora dashurin
Mora gjith lumturin
Aty kisha nënë e babë
Aty kisha botën mbarë
Botën mbarë të ma dhurojn
Dhe të jem hipur në fron
Froni im është Atdheu
Ëndërr që se tret dheu
Gjuhën time e mësova
Aty ku jetën fillova
Aty ku kan lindur etër
Bres pas brezi gjuh e vjetër
Gjuh e nënës është mjalt
Mos harro gjuhën shqiptar
Se dhe bota rrotull vjen
Gjuhën e nënës njëher e gjen!
Mall i shpirtit nuk largohet
Aty rri e nuk mohohet
Loti mallit përgjëtohet
Për atdheun nuk shterohet !
“”””””””””””””””””””””
Sot 22 vjet mërgim
Kur u nisa në mërgim
Vite plot mbushur mjerim
Mjerim lash e mjerim gjeta
Njëzet e dy vite mbeta !
Ajo nat shkurti acar
Me dy fëmijë në krah
U gëdhim në dhe të huaj
Shtëpi mbem duke kërkuar !
Gjuhë ishim pa mësuar
Rracizmi na kish marruar
Derën përplasur muarm
Se nuk futim jo shqiptar !
Dhe kjo Vjollca shoqe rrall
Derën hapur na e la
Do rrini këtu me mua
Se kështu ish dhe për mua !
Dhe ajo jetë filloj
Me mundim e shumë lot
Smundja rëndë më bllokoj
Në ëndërr mu shfaq një zot !
Dhe si ëngjëll në dy krah
Më mori më çoji lart
Më lëshoj pran një shkëmbi
Një burim me ujë argjëndi !
Qysh aditë e asaj ëndrre
Zoti shumë po më gjendej
Edhe sot e këto vjet
Zoti nuk më pru në besë !
Vuajtjet pas i kam lënë
Si le lumi fërr e gjëmb
Dhe përpara jetën shoh
Forc e shpirtit mos moho !
“”””””””””””””””””””””
Ti erdhe at’herë kur nuk duhej
Se dhe lulet ishin tharë
Të tjera mote duhej
E motet, njëri -tjetrit si ngjajn!
Sot veç një më fal i duhet jetës
Se jeta ka dhe kohët e saj
Dashuria është e shtrenjtë
Kur zemrat bashk i mban !