Duke ecur rrugës në mbrëmje vonë
Gjarpëri ,xixëllonjës i zuri pritë
Me dritën tënde moj xixëllonjë
Mi verbove mua ,të dy sytë !
Në errësirë , kurrë nuk mund të ecësh
Ju kthye gjarpërit e urta xixë
Unë të ndriçoj udhën që n’terr t’mos mbetesh
E rrugën ta kesh ti ,plot me dritë !
A mund të më thuash mua o gjarpër
A ke parë të keqe ndonjëherë nga unë ?
Ti që përdridhesh e bëhesh si drapër
Nga drita ime ,veç sheh më shumë !
Asnjë të keqe s’kam parë nga ti
Ju përgjigj gjarpëri aty në vend
Thjeshtë ,drita jote ,m’verboi këta sy
E s’mundem ta shoh ,shkëlqimin tënd !!!
Dava Gjoka Lleshaj , Tiranë 12 Prill 2021