PJELLA E PISLLËKUT VIRUS.
Po prit o njeri i mbyllur në shtëpi, durim
për hir të shpresës për jetën që s’jetove
t’ndajmë bashkë nesër, puthje, mendim
të ndotësh natyrën aspak ti nuk u lodhe
kam frik’ ta përkëdhel globin me gjemba
hesht dhe bindu, biologjia ty të hapi luftë
sakrifiko, agjëro jetë mort mbyllu brenda
dashuro familjen gruan fëmi tët vijë trutë
vetëm ri në shtëpi kurseje zjarrin, bukën
vazhdo të kuptosh i pangopur ke ngrënë
atje ku zoti të dha mendjen zgjedh luftën
tani gjej busull për një rrug’ ku s’ke qenë
ankohesh për shtet e politikanë bastardë
urren komshiun që lopa qumësht i ka pak
më larg se hunda jote s’shikon autostradë
goja jote e hapur pengon nxjerr pis batak
