Shkruar nga
Prel Ndreka
DITELINDJA E ALBANES.
Sot Ditëlindjen po t’urojmë
Ty’ o vajza jonë e mirë
Gjithmonë Zoti ta gëzoi
Zemëren tane aq të dlirë
Në Pranverë n’ma t’bukuren stinë
Erdhe në jetë o gëzimi i parë
Bashkë u rrite me vështirësinë
Mirësinë kishe të parë
Ike, ike larg emigrove
Folezën tane atje ndërtove
Humanizmin kurrë se harron
Për jetë njerëzish kontribuon.
Bekimet e Zotit e tonat paç përherë!
“””””””””””””””””””
FRIGE APO DYSHIM !
Edhe n’shtrat me grua kur je’
Mendja t’shkon prapë te virusi
A e kam unë, a ti e ke’
Frigë se shkojmë porsi kovë pusi
Ky virus, ky virus m..ti
S’din nga t’hynë, a t’del a s’t’del
Na ka zanë tartakuti
Nervat krejt na i ka ba’ tel
Pranvera ka nisi me çilë
Dielli t’arta rrezet i l’shon
Po ky brenda na ka m’shilë
Me dalë jashta kush s’guxon
Me “balozë” edhe “kulçedra”
Dikurë popujt kanë luftue
Ky pa u pa’ t’vjen para e mbrapa
Çdo shtet ka paralizue
Dridhet i vorfni dhe zingjini
E gjithë bota mbeti pa fjalë
Lindi tek Çini Maçini
Po tashti ska’ ma’ të ndalë
Pse more botë e mbytun n’m’kate
Zotit doresh deshte me i dalë
Shkove djallit tapën ja hape
E tash s’mundesh ma’ me’ ndalë?
P. Ndreka.
