DASHURIA ËSHTË ART MIKU IM
Jo, s’ka nevojë për leksione dashuria ,
se dashuria ëshrë art më vete miku im ,
se dhe atëherë…kur qielli vishet nga retë ,
një copëz diell.. do gjesh të t’ngroh pa dyshim .
Dhe kur zemrën ta shtrëngojnë si me darë ,
e syri… fort të të skuqet nga lotimi ,
mbi qerpikun e lagësht një pikë vesë do qëndroj ,
se nën retinë…një folezë përherë e ruan gëzimi .
Dashuria përpëlitet e vuan dhimbjen e dhimbjes ,
e pas klirhmës… në mejdan e hedh dëshpërimin ,
mbi pistën e jetës shkëlqen si në vals lumturie ,
dhe ashtu si në pazëll..stinëve të saj ju jep kuptimin .
Ajo jeton..kur lumturinë e tjetrit si tënden ta duash ,
të ndiesh der në eshtër… kur shpirti i qesh a i qan ,
ohh.. të duash si duhet , është ca e vështirë ,
të japësh nga vetja…e zemrën ta kesh oqean .
Si dallandyshet që foletë ndërtojnë me baltë e kashtë ,
e grimcë pas grimce…i ngjitin sikur të kenë duar ,
dashuria… është art në të gjitha dimensionet ,
që rrjedh në deje…si lumë valë shkumuar .
Donika Stasa
“”””””””””””””””””””
SONTE…MOS HIDH PARFUM DASHURIA IME .
Po vij drejt teje
e shtrenjta ime ,
me thekë malli
qepa pelerinën e ëndrrës ,
mërmërimash dashurie..
kerkoj natën ta mbaj peng
si një yll në të aguar ,
dhe pse supet rëndojnë
ditët…
muajt..
që humbën
në të plasurat e kohës ,
por që shpirtin tim
mbajtën ngrohtë ,
si thëngjij xixëllues
në vatrën e zjarrmuar .
Qerpikët ëndërrues
puliten si në dehje ,
e në mjegullnaja imazhesh
ti…
verbuese në të bardha ,
më shfaqesh si zanë ,
ngutur padurimesh
mik kërkoj të bëj erën ,
e me duart e dëshirës
një lutje i drejtoj…
që mbi shpinë të tallazitur
të më sjell nëpër natë .
Te lutem !
sonte…
mos hidh parfum dashuria ime ,
blerë parfumerish
a kozmetikave me emër ,
se asnjë parfum …
nuk më tundon
qoftë edhe për pak ,
sonte më duhet
veç parfum i trupit tënd ,
që mban erë jasemin ,
e …çelet si zambak.
