Parodistët e Vlorës prej dekadash janë një trupë profesioniste që ka marrë jo pak vlerësime nga publiku. Një trupë profesioniste me artistë të afirmuar, fillimet e saj i ka që në vitin 1967 dhe sot pas kaq dekadash edhe pse të reduktuar në numër, ata vijojnë me po të njëjtin pasion për punën duke sjellë humorin e bukur, që pëlqehet nga publiku…
Parodistët e Vlorës , kush janë ?

Ata janë tashmë të mirënjohur për mbarë kombin ! Agron Hamo, Afrim Agalliu, Muhamet Lika dhe Mane Lumani. Të njohur në të gjithë Shqipërinë dhe nga të gjithë shqiptarët dhe bashkë me ata, është njohur edhe emri i Vlorës, sepse ata janë thjesht dhe vetëm “4 parodistët e Vlorës”Por edhe pse kanë një “mal” me tituj e çmime në karrierën e tyre artistike dhe njihen si “fara e hillësit”, si thotë populli, ata vazhdojnë të jetojnë të thjeshtë dhe me problematikat e jetës së çdo qytetari tjetër. Ata jetojnë midis nesh, ecin në rrugët e Vlorës, takohen e pinë kafe me shokë e miq të vjetër, duke vazhduar të dhurojnë emocione e të qeshura. Është shumë e vështirë ta përmbledhësh jetën dhe veprimtarinë e tyre artistike në një, dy apo dhe më shumë faqe. Gjithçka nis nga ndërmarrjet e dikurshme të realizmit socialist dhe me njërin prej tyre, Agron Hamo, për t’u bashkuar ma pas të katërt në vitin 78, kur një grup parodistësh të rinj e të talentuar, bënë parodinë e parë të Pëllumb Kullës, “Hallet e Demos”dhe që nga ajo ditë ata nuk u ndalën më dhe do të njihen me emrin artistik, “4 parodistët e Vlorës”.
Ka qenë vetëm 16 vjeç, kur midis shumë amatorëve të Sodë PVC, Nikollaq Papa, shef muzike në Sarandë, e zbuloi se kishte një talent të veçantë. Asaj kohe të gjitha ndërmarrjet e qytetit të Vlorës, zhvillonin një jetë të pasur me veprimtari të ndryshme artistike e sportive, nga ku kanë dalë në vazhdimësi edhe artistë e sportistë të mirënjohur të qytetit. Agron Hamo angazhohet në trupën e shfaqjeve të ndërmarrjes dhe në vitin 1967 fitojnë çmimin e parë të festivalit të këtyre trupave të ndërmarrjeve që zhvillohej në Tiranë, në rang kombëtar, ku Agroni luajti një parodi së bashku me Jorgaq Tushe me titull, “Kthimi i ushtarëve nga Vietnami” Kaq do të mjaftonte që Agroni të thërritej në po këtë vit, 1967, në Estradën Profesioniste të qytetit të Vlorës, duke spikatur për cilësinë e zërit. Ishin vitet kur Estrada Profesioniste e qytetit të Vlorës, angazhonte në shfaqjet e saj edhe varietet më të mira të ndërmarrjeve, si ajo e peshkimit, e naftës, e Sodë PVC së etj. Për Agroni ishte i pari nga të katërt që kishte kishte filluar një jetë si profesionist, por ende jeta do t’i dhuronte surpriza të mëdha, të cilët e bënë të famshëm në art.
Ashtu si edhe Agron Hamo, edhe Afrim Agalliu, një nga të katërt parodistët e Vlorës, fillimet e tij i ka pikërisht në një tjetër ndërmarrje, atë të bonifikimit, “Perlat Rexhepi”, ku merrej dhe kishte si pasion, baletin. Ishte viti 1966 dhe nëpër shfaqjet e ndryshme që jepte ndërmarrja ku ai punonte, Afrimi spikaste si valltar dhe jo si aktor. Por do të ishin regjisorët si Qirjako Sava e Gaqo Vishi, të cilët e spikatën si element që jo vetëm dinte të kërcente mirë, por dhe të këndonte bukur, duke qenë i përshtatshëm për paroditë. Asaj kohe, parodia lëvrohej gjerësisht në Estradën Profesioniste nga aktorët e Vlorës, si Leka Kruta, Gaq Vishi, Myqerem Ferra etj
Nga ndërmarrja e Ullishtës do të afrohej në Estradën Profesioniste edhe parodisti tjetër, Mane Lumani. Fillimet e para si aktor amator i ka pikërisht në këtë në vitin 1974, në këtë ndërmarrje, ku spikaste për humorin e hollë dhe imitime të ndryshme. Ky ishte i treti që iu bashkua dyshes Agron-Afrim, duke afruar gjithnjë e më shumë momentin e krijimit të asaj që vazhdon të njihet në historinë e artit shqiptarë, me emrin, “4 parodistët e Vlorës”.
Por kësaj treshe, nuk kishte si t’i mungonte një njeri me një mimikë të përshtatshme për humor dhe të qeshura, si ajo e Muhamet Likës. Ai do tu bashkohej kolegëve dhe miqve të tij të ardhshëm, në vitin 1976, pasi do të vinte në Estradën Profesioniste nga ndërmarrja e Përpunim Drurit.
Ishin të rinj. Secili kishte karakteristikat e veta në zhanrin e humorit, por i bashkonte zëri, jo vetëm për ta kënduar parodinë por edhe për të qenë të suksesshëm në të gjitha vitet në vazhdim. Ishin vitet kur qyteti i Vlorës, dallohej për një jetë plot gjallëri, ku spikasnin veprimtari kulturore nga më të larmishmet, ku garat midis ndërmarrjeve ishin jo vetëm në realizimin e planeve por edhe në art, kulturë e sport. Edhe katërshja jonë e famshme, kishte atëherë ëndrra për t’u dalluar, për t’u spikatur, sepse në art nuk duhet vetëm talent dhe të ëndërrosh, por edhe sedër e punë të vazhdueshme për të arritur më të mirën dhe këta djem të rinj për atë kohë, ishin gati për t’u bërë të famshëm. Shembujt ishin aty, në qytetin e Vlorës. Tek artistët e humoristët e Estradës Profesioniste, tek i madhi Leka Kruta, tek i mirënjohuri, Myqerem Ferra apo tek Gaq Vishi dhe regjisori Qirjako Sava, të cilët kanë meritën e padiskutueshme të zbulimit dhe rritjes cilësore të artistëve të mëdhenj të humorist shqiptarë.
Fillimet e para “4 parodistët e Vlorës”, i ka me Agron Hamo dhe Afrim Agalliu, në vitin 1974. Ishin të sapo liruar nga ushtria dhe me një dëshirë të madhe për të gjetur vendin e duhur në jetë. Numri i parë i tyre ka qenë në një shfaqje, e cila për ata të dy do të mbetet e paharruar, sepse të mëdhenjtë e skenës vlonjate, Leka Kruta e Myqerem Ferra, pasi i dëgjuan dhe u bindën për suksesin me të cilin i priti publiku i asaj shfaqjeje, , nuk kënduan më në skenë, pikërisht që nga ajo shfaqje, duke ua dorëzuar atyre stafetën e humorit dhe veçanërisht të parodisë. Pas kësaj, Afrimi, imitonte Lekën, kurse Agroni imitonte, Myqeremin. Dhe kështu, pas disa vitesh u bashkuan me Agronin dhe Afrimin edhe Meti e Manja, për të mos u ndarë për vite e vite të tëra, duke u kthyer suksesi tyre, gati në një mit për të gjithë dashamirësit e humorit në Shqipëri. Solli për ju
Eduart Pasha Vlonjati