“DJALLI”
E KISHTE ZENE
GJUMI LETARGJIK.
.NE FUND TE OQEANIT
“ZGJOHET”DEL NE KRYE.
SI ARMIK I FSHEHTE
PERBALLET ME NJEREZIMIN.
LUFTE PA KOMPROMIS
PER JETEN E CMUAR.
ENGJEJ E TE MOSHUR
NUK KA TE DALLUAR.
GJITHE BOTEN
E KA TRAZUAR
E SUNDUAR.
DJAJTE TONE
NE QELL QENDROJNE.
SI PERENDIA…
ME FJALE TE BUKURA
KETE DJALLE
E LUFTOJNE….
JETEN E SHENDETIN
E NJEREZVE MBROJNE…..?
TE THONE:
LARG NJERI-TJETERIT
TE QENDRONI….
MBANI MASKA
HUNDE E GOJE
TE MBULONI.
TE THONE:
DJALLIT TE MADH
NUK MUND TI SHPETONI.
TE GJITHE…
DO JU PREKI.
NE KETO MASA KEMI
JU VETE…
.MUND TI REZISTONI.
DJALLI ESHTE I MADH
NE NUK RREZIKOHEMI.
NORMALE….
PER TU KUPTUAR.
DJALLI ME DJALLIN
NUK NDESHEN
NJERI DO TE
DALE I HUMBUR.
LE TE HUMB NJEREZIMI
DO VINE DUKE U SHUAR
JETA DHE NDJENJAT
“NJEREZORE”JANE
ME TE DESHPRUARA…..
MASAT E REKOMANDUARA
“DJALLIN”
E MBAJNE ZGJUAR…..
NJERIUN PER TA “SHENDRRUAR”
TEK ZVARRANIKET
NA KANE CUAR.
ME GJAKE TE FTOHET
DUHET JETUAR…..!
FATMIRA LIMANI(EMITAF) 19/10/2020.
☆FEMIJRIA☆
BOTE ME VETE
BOTE E ENDRAVE
ME E BUKURA
SI NE PERRALLA JETUAR
NOSTALGJI E PERJETUAR.
E bukur, si vet natyra
Si qelli,si toka, si deti.
Si pema, si bima, si ajri.
Eshte oksigjeni.
Per njerezimin.
E paster si kristali
E embel si mjalti
E vertet si syri
E dashur si shpirti
Sapo hapat e pare
Qe hedh ne jete
Lindin endrat e bukura
Per tu bere, zot vete
Nate e dite enderronim
Si zogjte te fluturonim
Krah tyre te qendronim
Folen tone te ndertonim
Ne cati, ne peme
Te lire te jetonim
Endeshim me vrap
Ne rrugica, fusha dhe ara.
Garonim me fluturat
Kush del e para.
Kembe zbathur
Veshur e xhveshur vraponim
Ne balte, ne shi, ne bore,
Ne bare,lule dhe ferra
Kembet i leshonim
Gjembat me dore i largonim.
Nuk lodheshim,
nuk shqetesoheshim
Nuk ankoheshim
Per te ngrene
Per tu veshur.
Te varfer ne ekonomi
Te pasur ne shpirt
Te buzeqeshur
Gjithe dashuri…..
Gezoheshim, lumturoheshim
Deshirat i plotesonim
Lojrat tona nuk mbaronin….
Cdo dite argetoheshim…..
Te lire, nuk pengoheshim.
Te sinqert, te padjallzuar
Shkonim ne mal
Shtepi me rrasa benim
Shkonim ne pyll
Shtepi me gjethe benim
Shkonim ne det
Shtepi prej rere ndertonim
Kudo shkonim
Jeten si ne perralla mendonim.
Gjysherit na ofronin
Perralla na tregonin
Me mbreter e mbreteresha
Kenaqeshim e lumturoheshim
Te verteta i merrnim
Aq kuptonim….
Mendonim se keshtu
Do jetonim…..
……Zgjoheshim ne mengjes
Me cicerimat e zogjeve
Zeri i tyre embel e melodioz
Kenaqesi shpirterore
Na dhuronin
Syte per rreth
Peme, lule e gjelbrim shikonim
Arome te kendeshme
Dhe oksigjen leshonin.
Koken lart e mbanim
Drejt qellit
Donim te fluturonim
Me dore ta preknim
Enderonim,diell, hene
Dhe yje te beheshim
Drite e ngrohtesi
Te leshonim
Boten ta ndriconim
Erresiren ta largonim
Te sinqert, te padjallzuar
Mbyllnim syte dhe enderonim….
Gjerat me te bukura ne bote
Ti realizonim.te plotesonim.
Kjo eshte bote feminore.
Bote perrallore…..
Keshtu e mendonim
Dhe e jetonim.
Bote e bukur, e vecuar
Pa hile e djallezi
Pa inate e meri
Pa krime e cmenduri
Bote e paster shpirterore
Per ta patur zili
E kujtoj me nostalgji….
Qe kohe e shkuar
Kjo qe kujtojme
Sot, shume gjera
Ne boten e femijeve ndryshojne.
Shume femi
Rriten te mbyllur ne shtepi.
Si zogjte ne kafaz
Vetem ha dhe pi.
Mungojne kushtet
Per te qene te lire
Te vetem, ti rrembejn….
Ne treg perfundojne.
Eshte dhe kjo pandemi
Rresku me i zi per femi
Asgje per tu trishtuar
Cdo e keqe ka nje zgjidhje
Jo me thirrje e klithma.
…..Me ide e projekte
Me deshire e shprese te madhe
Edhe me mundesi te vogla
Behehen gjera te medha.
Jeta feminore,
eshte e bukur
Per mire duhet te ndryshoj.
Mundesite t’ja krijojme
Qe te na gezojne e lumturojne.
Aso kohe
Nuk kishte internet
Zbaviteshim me lojra
Sot me internet
Zbaviten femit
Me shume hapsire
Per dije dhe kulture
Por do menaxhim
Per te mos u demtuar.
Femije te lindin, te rriten
Te gezohen e lumturohen
Koha per ta punon
Lirine e kufizuar
Me tekniken e modernizuar
E kompesojne
Horizontin ne hapsire e zevendesojn
Me horizontin ne dije e kulture
Qe jeten e zbukurojne….
Fatmira Limani(emitaf) 13/10/2020
BOTE ME VETE
BOTE E ENDRAVE
ME E BUKURA
SI NE PERRALLA JETUAR
NOSTALGJI E PERJETUAR.
E bukur, si vet natyra
Si qelli,si toka, si deti.
Si pema, si bima, si ajri.
Eshte oksigjeni.
Per njerezimin.
E paster si kristali
E embel si mjalti
E vertet si syri
E dashur si shpirti
Sapo hapat e pare
Qe hedh ne jete
Lindin endrat e bukura
Per tu bere, zot vete
Nate e dite enderronim
Si zogjte te fluturonim
Krah tyre te qendronim
Folen tone te ndertonim
Ne cati, ne peme
Te lire te jetonim
Endeshim me vrap
Ne rrugica, fusha dhe ara.
Garonim me fluturat
Kush del e para.
Kembe zbathur
Veshur e xhveshur vraponim
Ne balte, ne shi, ne bore,
Ne bare,lule dhe ferra
Kembet i leshonim
Gjembat me dore i largonim.
Nuk lodheshim,
nuk shqetesoheshim
Nuk ankoheshim
Per te ngrene
Per tu veshur.
Te varfer ne ekonomi
Te pasur ne shpirt
Te buzeqeshur
Gjithe dashuri…..
Gezoheshim, lumturoheshim
Deshirat i plotesonim
Lojrat tona nuk mbaronin….
Cdo dite argetoheshim…..
Te lire, nuk pengoheshim.
Te sinqert, te padjallzuar
Shkonim ne mal
Shtepi me rrasa benim
Shkonim ne pyll
Shtepi me gjethe benim
Shkonim ne det
Shtepi prej rere ndertonim
Kudo shkonim
Jeten si ne perralla mendonim.
Gjysherit na ofronin
Perralla na tregonin
Me mbreter e mbreteresha
Kenaqeshim e lumturoheshim
Te verteta i merrnim
Aq kuptonim….
Mendonim se keshtu
Do jetonim…..
……Zgjoheshim ne mengjes
Me cicerimat e zogjeve
Zeri i tyre embel e melodioz
Kenaqesi shpirterore
Na dhuronin
Syte per rreth
Peme, lule e gjelbrim shikonim
Arome te kendeshme
Dhe oksigjen leshonin.
Koken lart e mbanim
Drejt qellit
Donim te fluturonim
Me dore ta preknim
Enderonim,diell, hene
Dhe yje te beheshim
Drite e ngrohtesi
Te leshonim
Boten ta ndriconim
Erresiren ta largonim
Te sinqert, te padjallzuar
Mbyllnim syte dhe enderonim….
Gjerat me te bukura ne bote
Ti realizonim.te plotesonim.
Kjo eshte bote feminore.
Bote perrallore…..
Keshtu e mendonim
Dhe e jetonim.
Bote e bukur, e vecuar
Pa hile e djallezi
Pa inate e meri
Pa krime e cmenduri
Bote e paster shpirterore
Per ta patur zili
E kujtoj me nostalgji….
Qe kohe e shkuar
Kjo qe kujtojme
Sot, shume gjera
Ne boten e femijeve ndryshojne.
Shume femi
Rriten te mbyllur ne shtepi.
Si zogjte ne kafaz
Vetem ha dhe pi.
Mungojne kushtet
Per te qene te lire
Te vetem, ti rrembejn….
Ne treg perfundojne.
Eshte dhe kjo pandemi
Rresku me i zi per femi
Asgje per tu trishtuar
Cdo e keqe ka nje zgjidhje
Jo me thirrje e klithma.
…..Me ide e projekte
Me deshire e shprese te madhe
Edhe me mundesi te vogla
Behehen gjera te medha.
Jeta feminore,
eshte e bukur
Per mire duhet te ndryshoj.
Mundesite t’ja krijojme
Qe te na gezojne e lumturojne.
Aso kohe
Nuk kishte internet
Zbaviteshim me lojra
Sot me internet
Zbaviten femit
Me shume hapsire
Per dije dhe kulture
Por do menaxhim
Per te mos u demtuar.
Femije te lindin, te rriten
Te gezohen e lumturohen
Koha per ta punon
Lirine e kufizuar
Me tekniken e modernizuar
E kompesojne
Horizontin ne hapsire e zevendesojn
Me horizontin ne dije e kulture
Qe jeten e zbukurojne….
Fatmira Limani(emitaf) 13/10/2020
