Ti je aq e mahnitshme, sa … (më lë pa fjalë)
Ti ke atë buzëqeshje …
ku sytë bëhen të vegjël dhe të qeshin
ku lëkura e fytyrës tënde zbardhet, tendoset
ku venat fije hollë formuar mbi ballë duken sikur të shpërthejnë nga e qeshura
ku buzët e kuqe bëhen tërkuzë vesh më vesh si fytyra e një kllouni
ku rrudhat e imta anash syve shpojnë si shigjeta të harkuara
ku dhëmbët e bardha si rruaza fildishi të buzëqeshin innocently, si fëmijë
ku kaçurrelat duket sikur të gjarpërojnē nga harlisja.
Ti je e mahnitshme, sa … ( më lë pa fjalë)
shpirti yt ngahera lodërzon, me ind buzëqesh!
Dy vargje mbi det
sot shkrova
nanë e bijë
njat’dashni zgjova.
Dy vargje mbi det
m’lëkundën at shpirt
si vala me bregun
lëkunden përditë.
Dy vargje mbi det
t’ambla ëngjëllore
t’veshura me të bardha
si dashnitë hyjnore.
Dy vargje mbi det
mshtjell mbi supe
nanë e bijë
asht’gzim, asht’puthje.
Dy vargje mbi det
asht’ndjenjë,
asht’furi,
asht’magji
i pafund asht’shpirti nanës
e mallueme asht’kjo dashni.
Nanë e bijë
dy vargje mbi det
asht’mal
asht’oqean,
asht’ thellësi
asht’tokë
asht’rruzulli n’pafundsi
asht’për jetë dashni.
… më ngacmoi kjo foto ,
kishte kaq shumë ndjenjë,
kishte kaq shumë nënë-bijë dashuri
