TITULLI 《 NDARJE 》
Gurët e fatit trazohen !
Sa më të prehët janë,
Aqë më të rrezikshëm janë,
E hidhur……
Për një prekje të butë,
Pasion i pa njohur,
Me ndërgjegje të pastër,
Por të torturuar……
Halle të brëndësme,
Që janë bërë re e zezë.
@@@
Gurët e krenarisë – zbulimi fatit,
E vërteta është thyer,…
Me mijra e mijra copa ……..
Me dhimbjen e të tashmes,
Duke menduar të pa mundurën,
Si të krijoni diçka nga copa e copëz,
Pse është kaq e vështirë jeta ?…
@@@
Historia e ngjarjeve !……
Takime me pak dashuri,
Unë e mashtrova atë,
Ishim si dy pëllumba,
Ne thjeshtë u ndamë,
Asgjë ska mbetur…..
Nga dashurie par…
Ret janë tërbuar,
Nga injoranca jonë,
Të ndërtosh një familje
Mbi fatkeqësit është e pa mundur.
@@@
Dy zemra që ishin bashkë ,
Si një shkëmb graniti…..
Me fytyra të humbura,
Nga planet e mbrapshta
U prenë fatet…..
E të dashurve me brisqe,
Jo jo unë i coptova……..
Ajo nuk kishte faj për asnjë.
“”””””””””””””””””””””””””””””””
TITULLI: PËRZIERJE
Ajo kërkonte një rast për takim,
E zhytur në një parfum mangjepsë,
Duke u kthyer si një yllë…..
Në një re të ngjyrosur ……
Në kasafortën e të pa njohurave.
@@@
Ajo shkroi një poezi…..
Teksti është i trishtuar !….
Kaq sensuale dhe depërtuse,
Duke kujtuar të kaluarën,
Si një mushkë e dëshpëruar.
@@@
Ajo ndezi fener në zemrën e saj,
Gishtat në gjak nga fragmentet,
Duke lexuar shpirtin e “tij”,
Duke lar trishtimin me krip.
@@@
Ajo ra në shtratin e vetmisë,
Asaj i pëlqenin dritat e mbrëmjes
Shkëlqim Hënor- i çmendur,
Duke i dhënë shkëlqim qyteti.
@@@
Ajo thur në ëndrat e saja,
Në shteg në qiellin e pa njohur,
Me dashurin, duke shkrir kallkanet,
Ai u endë rreth hënës me të.
@@@
Dhe iku nga rreshjet e yjeve
La një shënim mbi tavolin,
Nuk është nevoja tmë kërkosh
Unë tingëlloj si si zile orës.
@@@
Që atëherë ajo është një yllë dricus ,
Duke lundruar, në rrugët e qumshtit,
Lumturia në krahët e argjend ,
Dashuria nuk është privilegj.
