Në ato bjeshkë ku e rrita shtatin
Për ato bukuri sa shumë më merr malli
Aty ku loza pa brenga ditë e natë
Humbi mes kujtimeve e lisave të gjatë
Më kujtohet koha më ty gjyshi im
Kur më thirrje Tole e më merrje në gji
Rrugës për në bjeshkë për dore më ty
Ah, sa rrugë e lumtur ishte në sytë e mi
Më tregoje shumë gjëra që nuk i kuptoja
Gjatë jetës shpesh më vijnë në kokë
Sa e ëmbël ishte koha që kaluam ne aty
Gjyshi im i dashur fortë të deshta ty
Në këto bjeshkë kalova një copë jetë
Si të kthehem vetëm për një moment
Të mos i humbi ato brengat e mija
Me gjyshin tim e unë sikur fëmija
Nën hijen e pishave kishte shumë freski
Mendja nuk u ndalte rrinte vetëm aty
Syri nuk u mbyllej përpara asaj mrekullie
Para të bukurës natyrë të kësaj fēmijërije
Sa mallë që kam për ato ditë të shenjëta
Nuk ka këngë që m’i shuan ato ëndërra
Sikur të isha flutur sonte do fluturoj
Në ju bjeshkët e mija të vij e të pushoj
Mallkue mërgim që zemrat na i thave
Ne kemi mallë edhe për lisat e thatë
Për gurët e fushat e për çdo gjë aty
Veç ju bjeshkët e mija e keni atë mrekulli
Kur të vij vera të ndjej edhe më shumë lumturi
Të kujtoj shumë herë në netët pa gjumë
Eja ëndërr më dërgo të bjeshka ime
Si dikur fëmijë të qëndroj ashtu e vogël
Gjyshi im të më thërret edhe një herë Tole.