“”””””””
Lules më të bukur të kopshtit tim
Atyre syve që shndërritin edhe natën
Fytyrës së njomë dhe shpirtit të pastër
Diellit qe më ngroh e Hënës që më ndriçon
Kafshatês që shije m`i dhuron jetës
Vetëm atëherë kur të shikoj në sy
Aroma jote më mbush plotë gjallëri
Enërgji e dëshirë për tu ngrit në lartësi
Lumë unë që të kam për ditë
E ëmbëla e shpirti im
Buzëqesh edhe kur zemra ka lot
Përgjigju kur fjala është e jotja
Më butësi e kurajo trego
Je femër e kësaj bote
Larg djallit që të verbon
Atyre që diellin ta ndalojnë
Një gisht i vogël mos të prek kurrë
Tregohu që jetës i takon ti
Largohu nga ai që nuk të vlerëson
Asnjëherë mos rri të ai që të ofendon
Kokën lart edhe në dështime
Bëhesh më e fortë e më besnike
Të lutem trandafili im i bukur
Mos u thaj për askënd në këtë jetë
Liria është vetëm e jotja
Dashuria e ëndrrave mbretërore
Ti që ditën çdo herë ma zbukuron
Unë jam tërë jetën këtu për ty
Nuk ka amshim për ne të dy.