KËRKIM TRISHTUES
Kërkon me syrin fshehur
Atje tek bari me vesë
Zërin telefonit zbehur
Dhembin duart,smbajnë peshë
Veshur këmishën e zjarrit
Rëndon errësirës në shpirt
Vjen përkëdhelje e ajrit
Dallueshëm ky trishtim
Godite me grushtin e hekurt
Sa e shëmbe dhe derën
Harrove shikimin e syve të mekur
Që mbi dashurinë humbi vlerë !
Lodhur nga vetmia
Tashmë s’gjen fajtorë
Befas brofin ca libra
Më këmbë qëndrojnë kurorë
Raftit dëgjohet zë i mekur
Gufatur …,mbeta i tillë
Vetëm, kush s’më ka prekur
Braktisur ,krejt i mpirë !
Prill 29.2020 Mirela Ropi.
TELAT E FILDISHTË.
Lotët…
Mbytën dashurinë
Su strehuam dot në të
Malli i ndarjes
Vrau zemrën
Ti fllad agimi
Që sjell lajm
Më shëro brengën
Jam e vetme
Shkretëtirës të shpirtit
Mu lidh gjuha
Nuk flas dot
Një muzikë funebre
Zhvat notat
Me harkun e kohës
Violinës të dhimbjes
Telat e fildishtë
I lëndojnë shpirtin !
22 .4.2020 Mirela Ropi !
BOSHTI HUMB EKULIBRIN…
Absurditeti s’njeh kufij
Po rrutullon globin
Boshti humb ekulibrin
Pyetja çudit dhe zotin
Pse u dogjën ëndrrat ?
Pse u zbeh drita
Ku humbi guximi
Fotografuar mbeti frika
Zemra ndjek arsyen
Ti s’je brenda saj
Të shikosh qëllimin
S’mundesh,mer flakë si bar i thatë
Po të thahet zemra
Se e ushqen me urrejtje
Po dridhen barkut fluturat
Supet s’mbajnë më dhimbjen !
Vendose dhe mur në hënë
Një vënd modest nuk le
Në cepin e zemrës
Shkërmoqe dhe ngjyrat ylber!
Prill 20/ 2020 Mirela Ropi
KRAHË HAPUR,.
Kjo çati një strehëz e ngrohtë
Vjen mëndjes me nostalgji
Më ,nuk jemi të gjith tok
Qëndrojmë distancuar me kufi
Ndaj jepu forcë krahëve të mi
Më ço tek pema me jetë
Ajo biskëzon, gjethet çdo vit
Krahë hapur të jep shpresë
Hije gjethesh bëhen heronj
Fakti që si sheh s’thotë asgjë
Janë aty përgjithmonë
Fli shpejt ikën nata, pa bërë zë
Edhe qielli i vetmuar
Me re mbuluar ,pakëz diell
Pret një zë të bekuar
Veç pranverë shpirtit ti sjellë !
17 Prill 2020 Mirela Ropi !
