Një biletë për qiellin
Në çanta biletat e avionit ngatërrohen me buzëkuqe
Në pasqyra tualeti përherë ndien nxitimin e udhës.
Qielli i paanë bëhet si lule e porsaçelur përmes fushe,
Kënga mbin në buzë e shalli mblidhet rreth gushës.
Ca duar ngrihen mallshëm në ditëndarjen e radhës,
Të tjera duar presin diku, në një mal a në një breg.
E urimi të bën një çast si Hirushja e bukur e Përrallës.
E rruga të bëhet më e bukur kur me taka e shkel.
Ti tërheq valixhet nënë buzëqeshjen e një stjuardese
Një kafe qiellore të kujton klubin e zhurmshëm të lagjes.
O qiej të largët që fshiheni në dremitjen e butë të netëve,
Në livadhet e kaltra sillni kujtimin fëmijëror të manushaqes.
E sërish të tjera bileta ndërrohen për taksi e avionë
Kur mes gjuhëve të globit të presin të tjera fytyra.
Mos i fshih pengjet e mëdha në ditët që kalojnë,
Kur dasmojnë brenda vetes emocione, poezi dhe ngjyra.
Të presin udhët ajrore të lumtura e të trishtuara
Që ndërrohenn si borziloku i vazove nëpër ballkone
Me një biletë në duar vrapojmë agimeve të mjegulluara.
Si mbi ca kuaj qiellorë ku ëndrra të reja flatrohen.
PO T ‘ISHE TI!
Po t’ishe ti ,
Dielli do ngrohte me shume,
Qielli s’do kish re,
Lulet do ulnin kryet,
Do ishin me te bukura ditet,
Nuk do me dukeshin kaq te renda vitet!
Dhimbjet do me rralloheshin,
Gezimet do shtoheshin!
Po t’ishe ti,
Une do lozja si femi,
S’do kisha stres ,as merzi ,
Do shetisja lire me Ty,
Do shikoja me mire me sy,
Do thurja me te bukura poezi!
Do te merrja per dore,
Do mblidhnim Lulebore!
Po t’ishe ti,
Nje zjarr do kisha ne gji,
Do putheshim si femi,
Gjerat do shkonin per mrekulli,
Vera do vinte me shpejt,
Me bukur do vershenin lumenjt!
Po t’ishe ti,
Lulet do celnin nji nga nji ,
Do flisnim per poezi
Zogjt do mbushnin qiellin,
Sythet me shpejt do celnin,
Do shtohej gjelberimi,
S’do dukej zemrimi,
Malit do i ngjiteshim perpjete,
Trupin do e kishim me te lehte,
Valsin do e merrnim si te ri,
Po t’ishim une e ti!
GJKD ITALI 16.07.2020
