RINIA dhe NATYRA
Po më dalin thellë nga shpirti,
Këto rrjeshta që po shkruaj,
Sa u ktheva unë nga Fishta,
Këto djem t’ri , më frymëzuan!
Ishin bashkë pesë djem të ri,
Nga Blinishti ishte njëri,
Po vraponin si fëmijë,
Dhe bërtisnin t’gjithë një zëri.
Nga makina shpejt unë dola,
Njëri ishte rrëzu n’asfalt,
Më shkoj mendja ta ndihmoja,
Por ato e kishin mendjen,
Kush e kush t’ecte ma vrap.
Nëpër kodra e nëpër shkurre,
Të nxituar t’gjithë me vrap,
Nuk i bënë përshtypje fare,
Ati, që rrëzua në asfalt.
Kështu kalojnë kohën shumë bukur,
Në natyrë duke lodruar,
E bëjnë jeten mjaft të lumtur,
Jo……me telefon në duar.
U gëzova kur shikova,
T’rijt Zadrimorë që kalojnë bukur,
Menjëherë tek ata shkova,
M’përqafuan, më bënë të lumtur.
Janë nga fshati i të madhit Fishta,
Keto djem gjithë energji,
E jetojnë jeten shumë bukur,
Dhe sfidojnë çdo vështirsi!
.
Gj. Dajani ……..Zadrimë
“””””””””””””””””””””””””””””DESHMORIT TAHIR SINANI
PERJETESIA RRENJET HODHI
Nipi im me duar te njoma,
Mori librin i gezuar,
Peshperiti me fjale zemre,
Nana Gjyshe e ka shkruar.
.
Fjala tij kumboi shume fort,
Dhe mu duk se e degjoi bota,
Ndjeva nje kenaqesi te madhe,
Krenarise i hapet porta..!
.
Gezim i madh ishte per mua ,
Kur nga goja mjalte nxori,
Zemra ime u gezua,
Perjetesia rrenjet hodhi.
.
E shterngonte librin fort,
Dhe e mbante neper duar,
Me krijonte emocion,
Sikur t’gjithe m’kishin lexuar…!
.
Ndoshta kur nje dite t’mos jem,
Nipi e Mbesa neper duar,
Gjithemone librat do ti kene,
Dhe kurr s’kane per t’me harruar…!
Poezi nga Gjyste Dajani
“”””””””””””””””””””””””””””””
PERJETESIA RRENJET HODHI
Nipi im me duar te njoma,
Mori librin i gezuar,
Peshperiti me fjale zemre,
Nana Gjyshe e ka shkruar.
.
Fjala tij kumboi shume fort,
Dhe mu duk se e degjoi bota,
Ndjeva nje kenaqesi te madhe,
Krenarise i hapet porta..!
.
Gezim i madh ishte per mua ,
Kur nga goja mjalte nxori,
Zemra ime u gezua,
Perjetesia rrenjet hodhi.
.
E shterngonte librin fort,
Dhe e mbante neper duar,
Me krijonte emocion,
Sikur t’gjithe m’kishin lexuar…!
.
Ndoshta kur nje dite t’mos jem,
Nipi e Mbesa neper duar,
Gjithemone librat do ti kene,
Dhe kurr s’kane per t’me harruar…!
