Për ty Rudi
Atdhetarit Rudi Berisha
Rudi…Rudi…Me se je gatuar?
Veç tjerësh?
Më thuaj.Në shqip më thuaj.
Të lutem më thuaj.
Të çmon koha, ndaj të dua.
Përqafuar!
Historia shkruan.
Rudi…Rudi…
Nënë të ka lindur?
Nënë ti më thua…
Nënën unë e dua.
Për nënën përmalluar.
Ah nënë e ikur tek ty jam.
Ndaj të çmoj e shumë të dua.
Rudi …Rudi në tokën mëmë ke lindur…?
Në këtë tokë atdhetare kam lindur,
Të parët e mi dua…
Të parët që shumë janë vuajtur…
Lirinë me gjak kanë fituar.
E gjaku ka histori.
Ti jeton kuq e zi.
Si shqiponjë krahët qiellit hap,
Mendimin lartësive shkruan.
Me flamurin ti jeton plot dashuri.
Ti je bir i Nënës Shqipëri.
Historia për ne ka fol e ka treguar, shqiptar jam!
Kuq e zi trupi im, fjala ime, shpirti i robëtuar.
Fjala varg e vargu poezi.
Poezia për ty një e madhe shqiptari.
Brenda gjoksit tënd i kuqi gjak shqiptari…
Për atdhetari vlon.
Ti je ti.
Vetvetja në vehte.
Rrugëtar i udhëve të përbalta poeti…
Atdhetari…historidashuri.
I lindur mes vargjeve për poezi.
Në tokë mes lulesh një poemë,
Në rrugën e jetën me fantazi,
Vendlindja dhe atdheu dashuri.
Natyralen Shqipëri në zemër,
Në memorial të të rënëve përulësi.
Zë i dëshmorëve në varre,
Zemërvuajturi ti…ti…ti!
Sa madhështi, sikur të gjithë si ti.
Ti Rudi emër shqiptar ke,
Shqiptar i lindur, i etur për shqiptari.
“”””””””””””””””””””””””””””””””””
Një zë buçiti fort, shumë mikpritës,
Larg, larg nga Istogu trim kosovar,
Eja më tha valltari shpirtthërritës,
Ta hedhim vallen të dy si shqiptar.
Në vatër të flasim të dy si vëllezër,
Për gjuhë, histori flamur e komb,
Zemrën në vatër bashkë ta ndezim,
Dashurinë shqiptare ngremë në këmbë.
Bukë e kripë e zemër ka vatra dhe zjarr,
Të pret baca Maxharri me shumë dashuri.
Vëllai im shqiptar je, për Shqipërinë mall,
Pranë zjarrit gjithë natën zemër rrëfejm.
Le të na dëgjojnë malet dhe të oshëtinë…
Le të bubullojë zjarri e të na ndrijë.
Vallen me ty bacë do e hell në konak,
Do valvitim flamurin e lar me t’kuqin gjak.
Me trupin lis ti prek lartësi, fluturon…
Me ngjyrat kombëtare qiellin rrezaton,
Me krahet shqiponjë malet e larta pushton,
Me zemrën e bardhë sofër bujare shtron.
Ti je ngjyrë flamuri supet ndrit me të.
Ti je histori e valles se bukur kombëtare.
Ti je lartësi lisi prek qiellin në thellësi,
Burrë shqiptar që fal respekt e dashuri.
“””””””””””””””””””””
Prit
Nuk…Nuk i madh.
Kurrë nuk…
Kurr nuk duhet të dorëzohesh…Qëndro.
Kurrë shumë shpejt.
Ose të festosh shumë shpejt.
Prit…Festo.
Momenti çudit.
Prit derisa historia të mbarojë,
Gjithçka është ende e mundur!
Pëson…
Pritja e ka një fije lumturie.
Prit.
Atë prit.
“”””””””””””
GJITHMONË
