Igball Brava Krivanjeva

E ndjej flakën e Etnës

Se do i djeg ëndrrat e ferrit

Që më mbytën mbrëmjeve me

hënë

Dhe fjollat e borës kanë

ndërrue vendin

Janë ngrirë në dhembjet e

qytetit tim

Që dikur fliste vetëm shqip në

çdo cep të qarshisë

Nga një kafe me shijet e miqve

e pinim si për inat

Duart i ngritnim gjithmonë lart

aty afër yjeve

Ndërsa cicërimen e zogjëve sa

vie e shtohej

Në luftimet e mija kurrë s’ka

zënë vend urrejtja

Tokën e mbulova me bukurinë

e jetës sime

Aromën ia mora trëndafilave

për Shkupin tim

Puthjet ia sjella mikes sime të

fëmijërisë nga Parisi

I kam rujt me xhelozi në

ëndërrat fëmijërore

Tani jam e lirë se një ditë qyteti

im do të bashkohet

Së bashku me Prizrenin

e Vlorën do të jemi një ëndërr

Ah, sikur shpirti im të jenë edhe

ëndërrat e mija

Do të ngritnim që sonte gotën

për bashkimin e kombit tim.

Janar 2022