SY I PËRGJËRUAR…
O sy i përgjëruar,
Tek dielli i një shpirti,
Buzë e zemër përvëluar,
Pëherë lumturinë priti…
Shekujt përherë kaluan,
Mbi zemrat e dashuruara,
Zemërimet larg mërguan,
Drejt honesh t’ akullnajuara.
Por pëherë ka një Zot,
I adhuruar me madhështi,
Kur zemrës i fshinë çdo lot,
Ngre një mal me lumturi.
I përhershëm qëndron gëzimi
Kur shkulet marrëzia
Nuk ka vend xhelozimi
Nis largohet c’menduria…
O sy i përgjëruar
Për një zemër, për një djep
Lumturi e mjaltuar
Pa mërzitur rri e pret.
Syri nënës me përgjërim
Jo nuk rreshti duke pritur,
Shpirtpërvëluar për fëmijtë
Kohë e diellit në gjak rritur…
Kohë e diellit, kohë e hënës,
Kohë e puthjes së amëshuar,
Bulëzon në nota të këngës
E vrullon me krahë t’praruar…
k@dd
