Falenderoj perzemersisht shtepine botuese italiane “Kimerik” qe me ka perfshire ne antologjine “GRANELLI DI PAROLE” ne te cilen bejne pjese krijime te zgjedhura nga konkursi me te njejtin titull, te autoreve me perfaqesues e me te vleresuar siç e thote dhe vet shtepia botuese dhe ne parathenie.
Ne kete antologji me kushtojne 4 faqe per biografine e shkurter letrare dhe poezine konkuruese ne kete konkurs, ku isha dhe finalist, “VERRÒ UN GIORNO”
Per kenaqesine e atyre qe pelqejne ta rilexojne po e sjell me poshte ne variantet shqip dhe italisht.
Ju faleminderit te gjitheve dashamireve te poezise qe na ndjekin me pelqimet e komentet e tyre.
*********************************************
DO VIJ, MË PRIT!
Me sy ëmbël më përkëdhele,
Fjalët rridhnin si një këngë,
Rreze dielli n’zemër çele,
Dhe pse vret kjo kohë e rëndë.
Më rri kaq afër dhe aq larg,
Si pranvera që s’e prek dot,
Si kjo rreze që bie në prag,
Që sheh dhimbshëm e shkon në lotë.
Ditët shkojnë, si në vetmi,
Më lënë mua kaq trishtuar,
Por ekranit ti plot freski,
Më del prapë aq lumturuar.
Si një yll zbritur nga qielli,
Si ëndërr nga lulet behur,
Aq ëmbël si rreze dielli,
Shpirtin tim sot për të dehur.
Veshur trupit një cipë drite,
Sytë pafaj, “do vij”, më thonë,
“Ti virus që na cfilite,
S’lëmë të tresësh dashurinë tonë.”
KUJTIM HAJDARI
******************************************
VERRÒ UN GIORNO
Mi hai accarezzato con dolci occhi
Le parole sentivo come una canzone,
Il cuore hai coperto di solari fiochi,
In questo tempo tanto tormentone.
Mi stai tanto vicino quanto lontano
Come la primavera che soffre da solitudine,
Come il raggio cade sulla soglia, invano,
E poi mi guarda triste e se ne va in lacrime..
I giorni mi lasciano nel’ ombra di ebbrezza,
E mi trovano con la mente pensierosa,
Ma allo schermo pieno di freschezza,
Ti appari, davanti a me, tanta gioiosa.
Come una stella che scende dal cielo,
Come un sogno, dai fiori, sboccato,
Tanto dolce come un venticello,
La mia anima oggi per ubriacarla.
