ti vuan atje…
e mua më dhemb këtu.
e kur dhembja më shndërrohet
në “shira e furtun”
sa do doja at’ të isha zot
e të mund të sheroja unë.
por ndihem e pafuqishme e mëkatare
që s’mund të bëj dot asgje.
veç se të dëgjoj muzikën e trisht
të zogjve në dritare….
Po pse o at’
me fute ne një ëndërr
kaq të frikshme e të gjat.!?
