ME LOT FËMIJE…
Me lot fëmije,
ky Dimër malli,
vrar qelqesh bie,
fsheh shpine djalli…
Kravat’ lotimi,
var muzgut ikur,
kap cak trishtimi,
shkon rrezja…fikur…
Harrese soditur,
gjerbë kujtimesh,
rrjedh reja e stisur,
në hov…pendimesh…
Me lot fëmije,
në thyrje mbetur,
përhumbjesh…bie,
zhyt pellgjesh tretur…
Luan Sheshi: 16 shkurt 2021…
“”””””””””””””””””””
MËRGUAR QË TË DYJA…
Mërguar që të dyja…
Ti tok me dëborën…
S’dija…nga të hyja…
Të soditja kurorën…
Kristalet përqafuar…
Lart qielli kaltërosh…
Me ta ti e ngurtuar…
Un ngrir në një qosh…
Dhe sythet e grisur…
Në cip të shpërthimit…
Pas tyre…si i krisur…
Nxitoj drejt mallimit…
Mërguar që të dyja…
Ti…dhe flokë-bora…
Vrapova…që të hyja…
Përgjigje më s’mora…
Luan Sheshi: 17 shkurt 2021…
“””””””””””””””””””””
PËRTEJ…
Përtej…
Thupra agimesh mbytur…
Prag rreze-lindurat rënë…
Deti i gjërë pa më pyetur…
Drit’hije dallgësh ka lënë…
E nata pas shpine në çark…
Struk qoshesh errëta ikur…
Vështrimi mbetur në thark…
Vrapon pas sinoresh fikur…
Larg shtegu çar’ mërguar…
Mbyt valësh endur përtej…
Hov gjoksi i ngrir malluar…
Motive humburat po gjej…
Përtej…
Kolazh agimesh nxituar…
Drejt ditës me hap fëmie…
Çapitur pas qelqi përtuar…
Dhe vesa mbi lule nis bie…
Luan Sheshi: 18 shkurt 2021…
“”””””””””””””””””””””
BELËHOLLA MANUSHAQE…
Manushaqe…belë-holla,
buz marsi në shpërthim,
pikla vese mbetur njolla,
hapur-mbyllur me përtim…
Fushës dendur plot hare,
cipë muzgjesh turpëruar,
prag agimesh fle me nge,
Dimri plak…pas mërguar…
Shtegëtarët vrrik nga pas,
tufë-tufë udhës në kthim,
rreze-artash qesh me gaz,
larg shtërgata në trishtim…
Manushaqe…belë-holla,
ngrehur çarqet hokatare,
hesht dëbora fjolla-fjolla,
puthur dita…nëpër dritare…
