13.5 C
Tiranë
E premte, 7 Nëntor 2025

Luiza Trebicka Vujoshi

.. .Rrefimi i nje te perndjekuri …:

“BABAIT NUK IA GJETEM ESHTRAT KUTRRE ! “

Isha 16 vjec, kur nje miku i babait me tregoi personin qe dha urdher per arestimin e nje grupi intelektualesh,ne gshtin e vitit 1949 , ku perfshihej dhe babai im .E kisha perfytyruar shpesh vrasesin, por kur me kaloi afer pervec percmimit u befasova !Fytyra e tij me kujtoi mikun,qe babai sillte ne shtepi, ne femijerine time ..! Mbas asaj dite u ktheva ne hijeja e tij.

Kur kohet ndryshuan ,trokita ne deren e shtepise se tij.Nje burre i gjate ma hapi me dyshim deren l

Kaluam ne nje korridor te ngushte dhe me ne fund u futem ne nje dhome te mobiluar me kujdes .Burri qe me hapo deren ishte djali i “mikut”ai u perkul afer te jatit duke i folur me ze te ulet dhe u largua.”Miku”u ngrit nga jasteku , me veshtroi me kureshtje duke me zgjatur, doren nga drejtimi i nje karrigeje qe kishte afer.

Uluni ! Cfare kerkoni !? Pse kini ardhur ?Kush ini !? Beri disa pyetje radhasi..Ju nuk me kujtoni por une ju mbaj mend , vinit shpesh ne shtepine tone si miku i babait..Kush eshte babai juaj !? Levizi pak me kureshtje..Jam djali i Xhaferit qe u pushkatua me urdherin tuaj, kur ai tentoi te aratisej…ne muajin gusht 1949 .

.Jo ! Nuk kam njohur kurre nje njeri me kete emer!Shok jo jo ..Mos genjeni _iu pergjigja kam fakte per kete.. Te gjitha jane pjelle e fantazise tuaj.shpejtoi te fliste ndersa per faktet e tua…nuk dua t’ia di.! Keto fjalet e fundit i shqiptoi ngadale,me ze te fikur.Mos u shqetesoni !? Nuk kam ardhur.te kerkoj gjyqin tuaj por vetem vendin ku e gropose trupin e babait,ate nate..Ju thshe_ u pergjigj prere..! Koskat e babait gjeini ku te doni ..nuk me intereson, nuk kam pune ! U ngrit dhe bertiti :_ Shkoni ! dilni jashte dilni !

Durimi im po arinte kulmin..E zura nga supet e mplakur duke bertitur ku i kini groposur eshtrat e babait !? Ku ? Kam te drejte t’i bej nje varr ….! Si pergjigje erdhi i biri “Miku”tani mblodhi fuqite duke urdheruar te birin .Nxire jashte ! nxire dhe mos .me shqetesoni me ! Harojeni kete dere ! Koskat e babait gjejini ku te doni I v eshtrove te dy me urrejtje !As gje nuk me tremb ! Degjuat !?Nje varr per babane po kerkoj asgj me shume !! Djali me terhoqi nga krahet drejt deres….Shkova perseri por deren e gjeja te mbyllur.Eshtrat e babait nuk i gjeta kure !

“””””””””””””””””””Mund të jetë një imazh i një ose më shumë persona

…BESIMI TEK ..FORCA E FJALES SE MJEKUT !

Ecte dhe vazhdonte te perseritete ,me vehten e saj,fjalet e mjekut :” E kaluan rrezikun per jeten…..!.. .Besoj se do te behen me mire ! Besimin me kopetencen e Tij e morri me vehte,ne udhetimin e gjate per te mbritur sa me shpejt ne ate qytet jugor..Zbriti nga autobuzi dhe filloi te ecte, ne rrugicat e kalldremta te qytetit.te saj qe “zbrisnin” dhe bashkoheshin prane Monomenti. “Luftetari i Lirise “per ta perciell lajmin tek njerezit e dashur te familjes qe e prisnin. E njihte mire ,.qytetin e saj.te.lindjes ,rrugicat e kalldremta , shtepite karakteristike ,e oborret e shtruara me plloca te rrethuara me lule . Sofatet e gurta, afer dyerve te jashme te shtepive,qe sherbenin per t’u ulur qetesisht …per te biseduar dhe punuar.krijime artistike.. ..

! Kishte ndiesi te vecanta per rrugicen ku banonte…me shtepi karakteristike te zones…Shtepija e saj dallohej nga kumbulla e madhe qe varej mbi avelli dhe jargavani qe kishte vite i lakuar tek pjergulla qe rrethonte shtepine .

Trokiti lehte tek doreza qe zbukuronte deren e jashtme te shtepise por dhe lajmeronte me trokitjen e saj per ta hapur ate Qendroi ne heshtje pritjeje…

Degjoi nje zhurme te lehte hapash..i dalloi , Ishin hapat e nena qe priste …Se bashku ngjiten shkallet e gurta te shtepise te vijezuara me kujdes nga duart e saj

.Cardhaku i vogel i afroi zhurmen e bisedave por dhe levizjet gazmore te femijeve.Ishin.motrat me femijet e tyre .E priten me kembe duke bere levizje me veshtrimin drejt saj….

E lane ne harese pyetjen :” A u lodhe nga udhetimi i gjate…nga lejmi qe kishin gjithe diten qe prisnin ne ankth Ajo e dinte sepse.dhe vete e kidhte patur ate ndjenje prandaj shpejtoi pergjigj..;” Qendruam bashke me motren dhe vellane….! Ishim mire…por mendjen e kishin tek femijet e vegjel te tyre…!

…Ato ,disi te qetesuara u ulen perseri pa ia ndare veshtrimin… Nena i’u afrua e perlotur duke e perqafuar..!…

Takova mjekun …vazhdoi ajo….perseri degjoi levizjen e tyre.

Ai fliste qete Forca e fjaleve te Tij shprehte kenaqesite humane per jeten me bindjen se e kishin kaluar krizen …U emocionava….kete bindje te mjekut shpejtova t”ua u benja me dije motres dhe vellait qe prisnin….Sa u qetesuan….gezimin e tyre nuk gjej dot fjale per t’ja u shprehur, moren force ,shprese Mjeku sheron dhe me fjalen,me ndikimin e fuqishem te.saj.me bindjen per te luftuar me vullnet per jeten..

U larguva….ktheva koken per t’i veshtruar por ata ishin larguar ,brenda spitalit me te qete…Ato fjale plot kopetence te mjakut me bene te shpejtoja per t’ia u sjelle Ju…! Heshti e emocionuar…nuk e ndjeva lodhjen e rruges se gjate…! Me besoni….nga gezimi….!

..Sa ndikuan ato fjale.!?U perloten …

Motrat u larguan te gezuara…Nena kerkonte t’ia perseriste fjalet e mjekut disa here…..dhe kur u shrine per te fjatur,me velenxet e punuar nga duart e saj..

, Sa force ka fjala,mendoi ajo,sa!? Ajo zbuti dhimbjen tek te gjithe zgjoi dhe forcoi vulnetin per jeten tek ata qe e kishin humbur ate

Gjin Musa
Gjin Musahttp://dritare.info/
Dritare.Info Gjin Musa, Botues
Shkrimet e fundit
Lajme relevante

LINI NJË PËRGJIGJE

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem, shkruani emrin tuaj këtu

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.