Me tragetin e ndjenjave po lundroj;
zemrën mbushur mall kam ekuipazh.
Në kontinentin e dashurisë do ndaloj;
pranë teje, më i bukuri mirazh!!!
“””””””””””””””””

Buqeta yjesh netëve të zjarrta
mbledhur brigjeve të buzës prush.
Nektar derdhur në puthjet e arta
aty ku veç meje nuk futet askush..!
“””””””””””””””
Hodha tutje zemërvrarë mungesën
mbushur brenga e mall të patretur.
Murrosur retë me shi u ngarkuan
me dallgë e rrebesh tokën mbuluan.
Mallin e shpirtit e derdha në detë
u dogjën rënkueshëm shkëmbinj e ajzbergë.
Dallgët u tërbuan përplasur në brigje
dhimbja pakufi nuk njeh rrugë e shtigje.
Vadita tokën me lotët e zemrës
filiza mbinë në rrënjët e shpresës.
Dashuri mbolla në parcelat e qiellit
të vijë në tokë me rrezet e diellit.
05. 07. 2020
I qetë e i trazuar deti i shpirtit tim
batica e zbatica në të tijin rrugëtim.
Si natyra që pamjen çdo stinë ndërron
shpirti buzëqesh i gëzuar e në dëshpërim vajton.
Me bukuri shpirti lulet zbukuruar
ju mungon aroma nga lotët dhuruar.
Qielli me kaltërsi shpirtit tim i ngjan
kur nga dhimbja ngryset, me lotët e tij qan.
Në pasqyrë të shpirtit hëna pikturuar
me shkëlqim magjepsjeje dielli rrezëlluar.
Muzika e shpirtit mbetet refren jete
mes lëndinave shpërthen ujvara e dete…!