Margarita Zeneli

Shi kujtimesh” 

Shumë shi po bie sot

Duket ashtu i rebeluar

E shoh dhe kam nostalgji

Dicka në mendje sërish kujtuar.

Sa kohë të arta ishin atëherë 

Shiun e shijonim ndryshe 

Loznim të gjithë jashtë në shi 

Ose brenda dyshe dyshe. 

Interneti na mungonte 

Nuk kishim as telefon

Kur binte shi mblidheshim bashkë 

Dikush luan, dikush këndon. 

Rrallë shkruaja poezi

S’më vinte frymëzimi për dreq

Tani që  vargjet vërshojnë 

S’di ke të hedh e s’di ke t’heq.

Si mjegull  malli vervitet

E kujton ditët që shkuan

Bëj ti hedh ato në vargje

Shiu m’i merr, me bulezat i bluan. 

Dhe pikat vazhdojnë  rrokullisen

Mbi xhamin e ftohtë disa kanë ngrirë 

Kujtimet memorien e çoroditën

Në dritare sytë, rrinë si të mpirë. 

Thonë se shiu romantik të bën 

Të zgjon endrrat, të sjell kujtesën 

Tek unë ndodh e kundërta krejt 

Dua veç diell, atje gjej shpresën. 

Jo se nuk e dua shiun 

Dhe kujtimet s’i urrej

Por Dielli më ngroh në shpirt 

Tek  ai veten e gjej. 

22/01/2021.. Mar 🌺