20.5 C
Tiranë
E shtunë, 2 Gusht 2025

Mark Gjetja

Për ty Néné.

Atje në parajsé ,ti je shumë larg,
e di se shpirti té qané për ne,
dy pika loti rané mbi shtrat,
si drité ike qiellit népér re.
Sa prita njeheré té vish tek uné,
ti néné nuk vdes atje bén drité,
i humbur Europës në një katund ,
s’munda té harroj ty asnjë dité.
Naté e errét, mbushé ploté me re,
stuhi dhe vetétima, qiellit pa fund,
mjegulla ,méngjesit dritén i zé,
diellin po presim ,kéto re ti shkund.
Uné i humbur ,errësirës në emigrim,
maleve fryjnë era të ftohta e të acarta,
dalléndyshet qajnë kétu në perëndim,
përtej deteve e horizonteve të largëta.
Atje ku unë linda, është vendi im,
plotë fusha , pyje e male té larté ,
shqiponjat bjeshkëve në fluturim ,
ku lind dielli rreze arté.

Atje do flejë i qeté dhe shpirti im,

s’do keté mé errésiré ,as nata,

jeta do marré ,njé tjetér kuptim,

éndérrat bashkohen ,me dashurité e zjarrta.

“””””””””””””””””””””””””””

Ndjenjë.
Ka vite që bashkë ,nuk jemi paré,
Ndoshta ti ,asgjë nuk ndjen,
ti vlenë për mu, sa një thesaré,
né gjakun tim , përherë ti zien.
Kur vijë atje ,mendoj për ty ,
té shoh diku.rrugës sé gjaté,
në tokë ,né qiell ,si nje dritë ‘
të pres mbi duar ,si yll i zjarrtë .
Në mos pranosh ti, té mé flasësh,
dhe kokén poshté, ti mos e varé,
né zemér thellé ,do mé godasésh ,
veç njé buzéqeshje, dua të marr.
Po z’gjeta vend ,me ty té ç’mallem,
do gjejë ndër fusha ,si dikur
një vend të fshehur ,diku né male,
të shuaj etjen, qé s’shuhet kurr.
Né gjetsha lule, atje do mbledhé,
ndër livadhe e kodra ,pa mbarim ,
petalet trupit, do ti hedhé,
té marr një puthje ,a përqafim.

Nuk dua te ndahem, as té iké

ti kaq e bukur, vjen nga larg ,

zjarrin të lutem ,mos ma fik,

le te digjem mbrénda, pak nga pak.

“””””””””””””””””””””””

Horizont .
Sa here jame buze detit ,
diellin ne horizont e près .
Dhe nate e heshtur ,
mbi ujra zbret.
Pulbardha fluturojne
ngjyrave te qiellit .
Vallzojne me njera tjetren
poshte ratheve te ylberit.
Here si re te bardha
e here si re ngjyre gri ,
e here si hallet tona
strukur ne vetmi .
Ato fluturojne
nata i merr me vehte
brigjeve te largeta
si valet permbi dete.

E dua horizontin

kur jam ne vetmi

Sepse njeriu pa horizont

nuk mund te quhet njeri.

Gjin Musa
Gjin Musahttp://dritare.info/
Dritare.Info Gjin Musa, Botues
Shkrimet e fundit
Lajme relevante

LINI NJË PËRGJIGJE

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem, shkruani emrin tuaj këtu

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.