Arôme Bjeshke .
E freskét zbriti nje lule bjeshke ,
mbushé me pétale ,mbushé ploté aromé,
mbi duar ma solli nje éré vjeshte ,
nektaré ngjitur buzésh e bardhé dhe e njomé.
Sa here asaj i thura fjalé
sa heré buzeqeshte ,sa heré kalonte
ajo ish det ajo ish valé
njé fllad né shpirté mé ledhatonte.
Si drite ish béré udhéve té mia,
shikimi i sajé sa éndérra zgjonte ,
dhe hallet vallzonin nga dashuria ,
kur ish larg meje dhe ajri mungonte .
Zoti natyren e kish krijuar ,
femra me dukej e para stoli ,
sikur gjithe boten té kisha zbuluar ,
mbi toké z’do kish tjeter peréndi .
Ngjitur me njeri tjetrin te dy bashké,
te afroja buzet ,té shtréngoja né gji ,
sa here dhe nata na zuri jashté ,
si yje fluturonim gjere ne pafundési .
Dhe ti dashuriné sa heré ma ke kérkuar ,
kthehu dhe njé heré mes dallgesh pérseri ,
atje ku bashké jemi perqafuar ,
né errsiré ,né drité ,horizontesh pa kufi.
Me frymén ténde zjarrin do e shuaj ,
me rrahjet e zemres akujt do ti shkrijé ,
me lotin e nxehté do njomé buzén tuaj ,
me zérin e émbel do zgjoj lumturiné.
“””””””””””””””””””””””””
Gruas Time .
Ka vite qe jetojmé bashké e dashur ,
femijet gati té gjithé jané rritur ,
ti ishe nga qyteti e uné nga fshati ,
e per dashurine as fshati nuk te pat bezdisur.
Qytetit u njohém per heré té paré,
uné ecja trotuarit i zhytur né mendime,
si njé drité universi mé dole pérballé,
buzéqeshja jote u bé éndérra ime .
Até muzg nuk shkémbyem fjalé as pérqafime ,
Megjithse né shpirté seç ndjeva vallé ,
si drita kur zbardhé qiellit ndér agime ,
rastésisht u kryqézuam si dy yje té rrallé.
Sa heré né éndérra me ty jam zgjuar ,
rrugéve té qytetit u ndeshém pérséri ,
asgjé si ti etjen s’ma ka shuar
flaké ndizeshin zemrat pér dashuri .
Nuk té trembi fshati né ato kohé té véshtira ,
as varferia ,as balta ,as pluhuri as mundimi ,
se né gjak dhe né zemér vlonte dashuria ,
qé i fshinté djersét nga lodhja dhe déshpérimi .
Né mengjes herét si njé reze dielli ,
vallzonte oborrit me hapin e lehté,
çdo gjé e saja veç dashurohej ,
kur kthente kokén zhdukeshin reté.
