“””””””””””””””””””””””””
Njerëzit dhe mendimi.
Njerëzit, për nga mënyra e të menduarit, ndahen në dy grupime të mëdha: Në ata që mendojnë si duhet dhe, në ata që mendojnë si duan.
Në grupin e parë bëjnë pjesë të mençurit, të diturit dhe, ata me personalitet të ekuilibruar.
Në grupin e dytë bëjnë pjesë të paditurit, ata që vuajnë nga pasionet dhe çrregullime të forta të personalitetit. Këtu bëjnë pjesë edhe shumë të shkolluar të cilët hiqen të ditur. Mjerisht, grupi i dytë, bëjnë shumicën prandaj, e vërteta mbetet gjithmonë “opozitë”. L.Im
“””””””””””””””””””””””””””
Anarshizmi dhe terrori.
Anarshizëm do të thotë vetëqeverisje pa qeveri, pa ligje, pa norma, vetëgjyqësi. Të gjithë duan të sundojnë mbi të gjithë dhe, askush nuk qeverisë. Shteti humb kontrollin mbi shtetasit dhe, shtetasit nuk i binden shetit. Liria dhe siguria marrin fund. Sundon kaosi total.
Teoricieni i parë i anarshizmit ka qënë Carlo Pisacane (1818-1857).
I pari që e shndërroi konceptin e anarshizmit në terror ishte anarshisti rus, Pjoter Kropotkin (1842-1921).
Faza më e lartë e anarshizmit është terrori. Anarshistët, megjithëse i përdoren të gjitha format dhe mjetet e mundshme që, nëpërmjet anarshizmit dhe terrorit të egër të realizonin revolucionin, dështuan.Në vitin 1891, vetë Kropotkin do të shkruante: “Revolucionet nuk janë punë individësh të guximshëm.Ato janë lëvizje të mëdha popullore”. Ky ishte gabimi i anarshistëve në vitin 1881.
Edhe sot, individ të ndryshëm, grupe politike, lëvizje dhe rryma të ndryshme, mundohen që, të marrin pushtetin sipas filozofisë anarshiste, duke e përshkallëzuar anarshizmin në terror. Këtë po e përjetojmë edhe ne, në këto tri dekada. Fatmirësisht, me gjiuthë pasojat e mëdha për njerëzit dhe vendin, kanë dështuar. Dhe mendoj se përseri do të deshtojnë anarshistët tonë, në përpjekjet e tyre, për grabitjen e pushtetit me dhunë. Dhembjet e mëdha po i vuan populli. L/Im