Edhe sot një lajmë i trishtë , i trishtë e i dhëmbshem per familjen e Piro Kuçit, i trishtë e i dhëmbshem per ne shokët e Flotes Luftarako Detare ku jeta e deti na njohu, na bashkoi të lundrojmë e t’i sherbejmë Atëdheut bashkë në det e në tokë bashkë me detarin e talentuar të ndjerin Piro Kuçi që fatkeqsisht sot u nda para kohe nga jeta duke lënë në dhëmbje e pikllim të thellë familjen , miqtë ,të afermit e shokët. Piro Kuçin e njoha që në Shkollen Ushtarake “Skenderbej” ,unë në vit të tretë e ai e brezi i tij në vit të parë.

Një djal simpatik, kaçurels, i shkathet, energjik e impulsiv, i dashur e i komunikueshem me shokët, i disiplinuar e i perkushtuar per të studiuar me pasion per t’u bërë siç u bë një ushtarak e kuader i aftë e i talentuar , që ngjiti shkallët e karieres ushtarake nga detyra në detyrë ,njëra më e lartë se tjetra duke manifestuar dije, kulturë, aftësi drejtuese e komanduese, njohje të thelluar të Artit Ushtarak e veçanrisht Artin Ushtarak Detar të cilit i kushtoi gjithë jeten. Me mbarimin e Akademisë Detarisë në Vlorë e titullimin e tij oficer komandues lundrimi e filloi jeten në det si komandant Kateri Silurues ku që në fillim shkelqeu per shkathtësinë ,zhdervjelltësinë në komandimin luftarak të anijeve luftarake. Piro Kuçi e donte me shpirt detin dhe u dashuru me detin e Artin e lundrimit e të drejtimit të anijeve luftarake në det ,në kushte të vështira të detit e në kushte të vështira të situatave ushtarake të kohes. Piro jetonte me anijet, jetonte me detin. Ai qe një njohes mjaft i suksesshem në çdo situatë e në çdo detyrë që kreu dhe kreu me sukses e aftësi të rralla deri Komandant I Bazave Ushtarako Detare të Shëngjinit e të Durrësit ku la një emer të mirë si komandant e drejtues ushtarak, organizator i persosur. Piro Kuçi ishte çdo ditë i perditsuar me të rejat politiko ushtarake si të vendit ashtu edhe të rajonit e më gjërë. Njihte mirë detin e per më teper njihte në mënyrë perfekte anijet luftarake , aftësitë e tyre tekniko -luftarako-detare dhe arriti rezultate të larta në komandimin e tyre në det diten e naten, me dallgë e stuhi por kurdoherë sfidues ndaj çdo situate. Studionte dhe çdo të re e jetsonte në veprimet luftarake me anijet në det, në lundrime të shkurta e të gjata. Me ato flokët kaçurrela si dallgë deti, me ato syzat që herëpashere i ngrinte sikur t’i kishte si periskop per të parë horizonte të detit e të jetes, i shkathet, i kudogjëndur e i kudondodhur , me një trup e levizje sportive , si një njohes i mirë dhe i efektivit detarë e kuadro që komandonte , Piro Kuçi dallohej per aftësitë e tij komanduese, drejtuese ,komunikuese e operacionale në kryrjen e detyrave. Ishte shumë i lidhur me shokët , detarët ,dhe terrenin , shoqërohej me secilin u merrte mendimin , i pyeste per probleme të ndryshme që dilnin gjatë jetes në tokë e në det , u zgjidhte hallët e problemet e tyre qoftë të punës por dhe të halleve familjare. Respektonte njerzit e punës, njerzit e ditur e të perkushtuar në detyra të ndryeshme e të rendësishme ushtarake. Ishte i prerë Piro Kuçi , ashtu po,jo, më këmbë e në dorë si i thonë. Unë pata fatin të punoj me Piro Kuçin në Bazen Ushtarako Detare të Shëngjinit . Më pelqente prirja e tij organizative dhe komandimi i prerë në kryerjen e detyrave të vartësve të tij, shkathtësia e operacionaliteti në njohjen e gjëndjes e ecjes perpara. Studionte literaturë ushtarako politike të kohes e veçanrisht Artin Ushtarak Detarë. Per Piro Kuçin mund të flasim e të shkruajmë shumë se dekadat e punës e të jetes tijë në det e kishin brumosur me dije e esperiencë bashkëkohore por unë do të permend në kët perkujtesë per Piron një rast të veçantë ku spikaten më shumë se kudo të gjitha aftësitë e tijë politike, ushtarake, komanduese, si një organizator e drejtues i rrallë, e ky rast është kontributi i veçantë i Piro Kuçit në mbrojtjen e Bazes Detare të Shëngjinit gjatë eksodit masiv të Marsit të vitit 1991, kur dhe ku Piro Kuçi u pershfaq me gjithë dijet e aftësitë e tij politiko ushtarake si në ruajtjen e Bazes Ushtarako Detare nga shkatrrimi dhe ruajtjen e anijeve nga mosmarrja e tyre per t’u larguar nga vendi i mijra njerzve nga të gjitha krahinat e vëndit e veçanrisht nga rrethet e Veriut që kishin rrethuar Bazen e Anijet të gatshem per ti marrë anijet e larguar . Por Piro Kuçi vetë i pari dhe pas tij gjithë efektivi i BUD u vumë në gadishmëri. Piro sa mundohej të komunikonte e të sqaronte popullin që të mos afroheshin se ne kemi bërë betimin ushtarak e do t’i ruajmë qoftë dhe me jeten tonë Bazen e Anijet ndaj mos u afroni e gjeni rrugë të tjera. Dhe vetë i pari me automatik u vu ditë natë në krye të mbrojtjes Bazes nga njerzit e irrituar nga gjëndja ekonomike e që kerkonin veç të iknin në çdo formë , me çdo mënyrë e me çdo objekt. Dhe zgjuarsia e Piros ishte se si ai vetë por dhe gjithë efektivi i BUD- it u armatosen jo me fishekë luftarak por me fishekë manovre, jo luftarak gjë që solli te mijra njerzit një bindje se me këta nuk bëhet asgjë dhe u larguen. Dhe u shmang me sukses një gjakderdhje e mundshme ku meriten kryesore në shmangjen e kësaj gjakderdhjeje e ka ai burrë, Piro Kuçi. Kështu ai dhe ne ditë e natë deri sa u qetsue situata.
Jo vetem në BUDin Shëngjin por edhe në Durres e Sarandë kudo ku sherbeu Piro Kuçi u dallue per aftësitë e tij, per integritetin e tij, u dallue per perkushtimin atëdhetar , per njohjen e aplikimin në veprimtarinë e lundrimeve e detyrave në det të Artit Ushtarak Detarë .
Piro Kuçi ishte jo vetem një ushtarak i aftë, komandant me aftësi të rralla komanduese, organizative e drjtuese në detyrat e larta që kreu gjatë jetes tij por Piro Kuçi ishte mbi të gjitha një shok e mik besnik, një familjar i perkushtuar ,një njeri i mirë!
Na trishtoi dhe na piklloi ndarja juaj para kohe o Piro Kuçi duke lënë në pikllim familjen tuaj të dashur por dhe ne shokëve tuaj të detit .