=TELEGRAMI QË I NDRYSHOJ JETEN
============RAMICIOTIT TORO GABA !==
Po bëhen 52 vjet kur unë, bashkë me shokë të tjerë filluam jeten ushtarake në Pashaliman , në Brigaden e Nendetseve. Tek sillja ndermend ato ditë e ato vite të jetes në Nendetse, tek kaloja një per një kuadrot që gjeta aty dhe të tjerë që erdhen apo levizen, mu shfaq në sytë e mendjes një oficer babaxhan, i dashur , korrekt që sa herë bisedoja unë apo gjithë të tjeret të degjonte apo fliste duke e shoqëruar fjalen me një buzëqeshje çka të bënte per vehte e të ngjallte deshiren të bisedoje me atë si me vëllanë më të madh. Dhe ky oficer ka qenë dhe është : ish shefi i organizimit, mobilizim çmobilizimit në Brigaden e Nendetseve : i nderuari TORO GABA per të cilin ruaj respekt e mirënjohje dhe në vend që ta takoj e të çmallem me atë, po çmallem duke shkruajtur dy fjalë zemre per atë burrë të nderuar , atë lab fisnik sa më duket se sikur e kam perballë dhe po bisedoj e çmallem me atë per të cilin ruaj respekt të veçantë!
Toro Gaba ishte një njeri e kuader oficer korrekt , i perkushtuar në detyren e tij, parimor, i aftë e i palodhur . Edhe pse puna e detyra e tij ishte me shkresa, me lista , me organika, me levizje e qakullim transferime të efektivit , me sigurimin e rekrutve detarë per të kompletuar sipas organikes Nendetset dhe anijet e tjera ai vepronte gjithë gjallëri e pergjegjësi , bënte të pamunduren që në Brigaden e Nendetseve të vinin detarë sa më të mirë, me sa më shumë arsim që ta pervetsonin sa më shpejt e sa më mirë këto anije të mistershme dhe të sigurohej gadishmëria luftarake. Ishte i veçantë , me një memorje e kujtesë të veçantë çka e ruan më së miri dhe sot e kësaj dite ketë kujtesë , sa edhe pse punonte me list e me shkresa, me listëorganikat ai i dinte permendesh me emra detarët se në cilen anije ishte filan detarë e në cilin post luftarak sherbente. Aq sa në ndonjë rast që komandantet e Nendetseve i leviznin detaret nga posti në post luftarak , sipas roleve që u interesonin dhe i thonin Toros se kanë nevojë per një detarë me arsim të mesem per kët apo atë post Toro i thonte se në atë post luftarak ke filan detarë me emer të saktë e me arsimin perkates . Dhe mbyllej kerkesa!!
Toro Gaba ka qenë model i oficerit korrekt me çdo gjë në jeten ushtarake. Ai ka gezuar gjithëmonë e sot e kësaj dite që është në kapercyllin e 90 viteve të jetes tij dashurinë e respektin e të gjithëve. U dinte emer per emer e ua mbante mend ditëlindjet e tyre dhe i uronte.
Nuk e dëgjova njëhërë të bertasë apo të nxehet, çdo detyrë e problem e perballonte me perkushtim. Korrekt me eproret e i dashur me shoket e koleget . Unë kam pas fatin ta njoh nga afer Toro Gaben në Komanden e Brigades Nendetseve kur zyra e tij dhe e Aparatit Politik ku bëja pjesë dhe unë ishin afer dhe sa herë dilja nga zyra e pershendesja me respekt dhe ai më ka dashur e mbajt afer si i ri që isha dhe më inkurajonte per të ec perpara gjë per të cilen të jam mirënjohes o i nderuari Toro Gaba.
Mbi të gjitha Toro Gaba ishte njeri i mirë.
Ai dallohej mes tjerëve ashtu si pa zë per burrërinë e fisnikërinë e tij, me mirësitë që shperndante, si një shok , mik e familjarë shembullorë . Per Toron familja ishte e shenjtë. E donte të mbledhur , ashtu të gjithë bashkë, gezohej kur i shikonte tek rriteshin e merrnin rruget e jetes. Këto mirësi të Toros ishin vazhdë e edukates dhe burrërisë që Toro u mbrujt nga të paret e prindet e tij , si një lab bujar e mikprites si ai, atje në fshatin e lindjes në Ramicen historike e patriotike , Ramicen e luftes per liri e punes per ndertimin e vendit.
Toro lindi në një familje me tradita të larta atdhedashurie e luftarake. Ramica si fshat në qender të Krahines të Smokthines zë një vend nderi në historinë luftarake e patriotike të Qarkut të Vlores e gjithë vendit tonë. Nga fshati Ramicë dolen mbi 100 partizanë në formacionet partizane dhe afro 200 të tjerë në Çetat vullnetare. Ranë në sheshin e betejave 23 deshmorë të Atdheut ku mes tyre edhe deshmori Gani Gaba , vëllai i madh i Toro Gabes per të cilin Toros gjithë jeten e kujton me mallë e dhembje por dhe krenar se ra si trimat kur e kerkoj Atdheu. Në ket mjedis patriotik e luftarak lindi Toro Gaba në vitin 1931. Toro një djal simpatik e mjaft i gjallë per moshen kishte etje per rë lexuar , mesuar e ecur në jetë..Ashtu si prindet e tij dhe Toro është shquar gjithë jeten per bujarinë e mikpritjen e tij. Kur ishte 12 vjeç dhe kishte kapitulluar Italia Fashiste një ditë gjeti në oborrin e shtëpisë një ushtarë italian. E mori e strehoj në shtëpi dhe rrinin e bënin punë bujqësie e blegtorie bashkë me italianin i cili rrinte si fshehur se mos e kapnin . Më vonë italianin e kapen gjermanet dhe nuk dihet sot e kësaj dite se a e vranë apo është gjallë.
Pasi mbaroj shkollen në fshatin Ramicë ,ku Toro dha një kontribut të veçantë per luften kunder analfabetizmit ai duke u ndjerë krenar per traditat luftarake e ushtarake të fshatit të tij nga kishin dalë partizanë e komandant të lartë deri me graden e gjeneralit i lindi deshira të shkonte dhe Toro në shkollen e Bashkuar e të bëhej oficer. Dhe kështu bëri . Filloi studimet në atë shkollë. Mirëpo Toro që fort i ri, në moshen 18 vjeçare martohet me një vajzë 16 vjeçare sa simpatike aq fjalëpak e puntore , bujare dhe fisnike . Kishin gjet njeri tjetren. Në moshen 19 vjeçare , ndersa vazhdonte studimet u lindi fëmija i parë. Pasi mbaroi studimet Toron nuk e emruan në ndonjë detyrë . Nderkohë mbaroj një shkollë 1 vjeçare per veterinar por pas pak kohesh i vjen një telegram Toros nga Ministria e Mbrojtjes që e kerkuan të paraqitej urgjent. Dhe ky telegram i ndryshoj jeten per mirë Toro Gabes. E caktuan në Bazen e Sazanit. Me ndergjegje e perkushtim ai filloj dhe u afirmue si një kuader oficer me ndjenjë të lartë pergjegjsie në realizimin e detyres. Qendroj 10 vjet me familje në Sazan në kryerje të detyrave të caktuara.
Në Sazan u rrit e u zmadhue familja e tij ku i linden edhe 6 fëmijë të tjerë. ( Nuk kishte televizor në atë kohë….. thotë njera nga vajzat e dashura të tijë- Venetike – si me shaka..)
Në vitin 1965 e transferojnë në Brigaden e Nendetseve me detyrë Shef i Organizimit, Mibilizim Çmibilizimit detyrë të cilen e kreu më aftësi , profesionalizem e perkushtim deri në daljen e tij në pension. Në Orikum i lindi dhe një fëmijë: 4 djem e 4 vajza. Një fëmijë i vdiq në moshë të njomë dhe i piklloi prindet e tij por prap gjenin forca per ta perballue dhembjen se e kishin shtëpinë plot. Më 1993 i vdes djali i madh nga një sëmundje e rëndë, por Toro edhe pse i digjte shpirti nga dhëmbja per djalin e tij të madh, tashmë dhe si shok ,që i preu krahet, u gezonte fëmijve të tjerë që tashmë ishin rritur dhe ia lehtësonin sadopak dhëmbjen. Më 1997 një pjesë e fëmijve emigruan jashtë në mergim ku kanë krijuar familjet e tyre . Dhe dallgët e jetes që ndjekin Toron është vdekja e bashkëshortes tijë fisnike e besnike me të cilen linden , rriten e edukuan më së mirë 7 fëmijet e tyre . I preu e i thau krahet bashkëshortja por prap tek e rrethonin femijet e tijë , tashmë të rritur, me nipa e mbesa që i gumzhinte shtëpia qenë si melhem per babain e gjyshin e tyre të mirë, bujar e të dashur si ai..
Ata gezonin e i largonin merzinë babait të tyre dhe ai u lehtësonte dhembjen per nenen e tyre
Baba i dashur, bujar e burrëror , gjysh i dashur e mik u rrallë. Dëshira e Toros t’i shikonte gjithëmonë bashkë , të shkojnë mirë me njeri tjetrin, të gezojnë njeritjetrin. Si lab ramiciot e ka qejf shelegun në hell dhe pak rakinë, ti mbledh si per çdo vit kur vijnë fëmijet nga mergimi të gëzojnë të gjithë bashkë , tu pjek në hell një sheleg e të gezojë me evladin e vet.
Dhe këto ditë që nuk ka qenë fort mirë me shendet tek po bisedonte me Venetiken, vajzen e tij të dashur dhe i kerkoj se a do vinte të takoheshin, të çmalleshin , të gezonin bashkë si perherë dhe i premtoj se po erdhe do ta pjekim një sheleg ashtu në hell!!!
Dhe vajza e dashur , gjithë dashuri per babain e saj i tha : Po babi, veç bëju ti më mirë se sa të permirsohesh ti do vi patjeter e do ta pjekim në hell e do gëzojmë të gjithë bashkë si perherë!.
Dhe unë i nderuari Toro Gaba në vend që të vi e të takoj , në pamundësi per të ardhur e per tu çmallur me ju shkruajta këto rrjeshta që kanë në mbrendlsi të tyre urimin që më buron nga shpirti im: Të kaluara Toro Gaba !
Qofsh jetë gjatë! Të rroni e të gezoni sa më shumë fëmijet tuaj që aq shumë të duan, të gezoni nipat e mbesat per të cilët je e do të jesh aq i dashur e i shtrenjtë!
Qendro si lab i vertetë, si ramiciot me emer!
Shendet e jetë sa më të gjatë Toro Gaba!
Mëhill Marku
(Ish oficer, koleg me Toro Gaba në Brigaden e Nendetseve )
======= Shëngjin: 05.03 2020 19:48====
==NJERIU DETIT T’I NGJAJ JO GJARPERIT !==
=================================
Sa herë në breg të detit dal e rri
Mendimet si dallgët i tjerr, tjerr
Mbeturinat deti pse s’i mba në gji
Po gjithëmonë në breg i nxjerr ?!
Po njeriu të këqiat në shpirt pse i mba
Pse s’i nxjerr e vehten pse s’e pastron ?
I mba ai që shpirt e zemer sterr i ka
I lëshon veç si gjarpëri helmin kur kafshon !
Mëhill Marku
Shëngjin : 01.03.2020 19:20
==ATA NUK I PUTHIN POR I PËSHTYJNË !===
==============================
Kam parë disa të luten , të falen
Të puthin altar , bibël e kuran
Dhe veç sa nga kisha,xhamia dalin
Mëkatnojnë e bëjnë më keq se shejtan!
Të tjerë që mbi kushtetutë betohen
E puthin sikur puthin vëtë Hyjin
Sa ta mbyllin hidhen e terbohen
Ata nuk e puthin por e pështyjnë!
Kam parë dhe detarë të vjeter
Që në anije bënin si detarë të zot
Në breg rrinin s’hynin per t’u larë
Kishin frikë detin , se s’dinin as not!
Unë dhe të tjerë s’shkojmë në xhami, kisha
As puthim kushtetutë, altar,bibël e kuran
Per t’i mbrojt e zbatu ato bëhemi si bisha
Per ato luftojmë e vrasim dhe shejtan !
Nëse je besimtarë a patriot i vertetë
Të betohesh, t’i puthesh duhet ndonjëherë
Nëse do emri yt në kushtetutë,altar të mbetë
T’i zbatosh e mbrosh u bën nder, u jep vlerë!
Mëhill Marku
Shëngjin : 29.02.2020 18:50
=== METAMORFOZA SI PROGNOZA !===
===========================
Prej kohesh e kisha lexuar
Ta them drejt e pa bërë poza
Vonë, vonë fort e kam kuptuar
Çfarë është ajo metamorfoza!?
S’pari kët fjalë e pata lexuar
Te një poezi që pat shkru Fishta
Në vitet ’90 e kam vertetuar
Që kur filloj loja me dy gishta!
Ta them pa lojra se s’jam sofist
Dhe fjalët s’i them kot pa i mat
Në darkë i zinte gjumi si komunist
Në mengjes zgjoheshin si demokrat!
Dhe të rënët per liri s’i lanë rehat
U thanë se luftë e jetë i dhanë kot
Më mirë të flinin me armikun në shtrat
Të mos luftonin do të ishin më patriot !
Kemi parë nga ata që diten ishin parimor
Bënin sikur të tjeret ishin liberal
Naten repart e fabrikë i prishen me dorë
Prishen e dogjen dhe vidhnin çdo mallë!
Kemi njohur dhe disa të tjerë
Pergjëroheshin në parti per tu pranuar
Pastaj thanë:s’na keni kuptuar a të mjerë
Ne do hynim në parti veç per ta demtuar!
Sa shumë kemi dëgju e çna kanë parë sytë
Dhe pasi të vdesim s’kemi per t’i harruar
Sot bënin se si ata s’kishte një të dytë
Mëngjezi i zgjonte krejtësisht të tjetersuar !
Dhe unë gjatë jetes shumë kam ndryshuar
Jeten e pashë në zhvillim,s’jam dogmatik
Por fytyrë e karakter kurr s’i kam ndërruar
Të miren e të renë i kam dashur,i dua or mik!
Dhe nëse na quajten si dru i pagdhendur
Se nuk bëmë e nuk bëjmë kurr si ata
Atëdheut gjithëmonë gati i jemi gjëndur
Ecim ditënatë e koken s’e kthejmë prapa!
Tani e di mirë se çfarë është metamorfoza
Dhe njerzit tamam si stinët më ngjasojnë
Metamorfoza është krejtsisht si prognoza
Ca lulëzojnë si behari,ca si dimri dimrojnë!
Mëhill Marku
Shëngjin : 27.02.2020 21:11