Meraku yt ,për mua nënë
Ka gjysmë shekulli që nuk më lë me u rritë
Më rri mbi kokë,
më përgjon frymën,
më përgjon zemrë
Më përgjon shpirtin, a ka ftohtë
Më mbulon me lutje për të më ngrohë.
Po si s’më lë të më bjerë faqes një pikë lot
Se sytë e mi ti i do të shkëlqejnë
Të kenë dritë
Të kenë jetë
Të kenë gëzim
E ti je si oqeani i pafund që i përthith
Kaq larg e sa afër meraku im
Nënë lermë me u rritë!…
Laissez-moi grandir !
Ton souci, pour moi, Mère
Ça fait un demi-siècle qu’il ne me laisse pas grandir
il reste sur ma tête
sentir mon souffle
tu sens mon coeur
Il touche mon âme, fait-il froid ?
Et il me couvre de prières pour me réchauffer.
Comment ne me laisse pas une goutte de larme coule sur ma joue ?
Parce que tu veux que mes yeux brillent
Avoir de la lumière
Avoir la vie
Avoir de la joie
Et tu es comme l’océan sans fin qui les absorbe
Si loin et si près, Tu mon souci
Mère, laissez-moi grandir !…
